Icoon van Arsenal en assistent van Wenger debuteert in Lommel
Een drukke bedoening, op Lommel SK. Een dag voor groen-wit de voorbereiding op het nieuwe seizoen aanvat zijn technici en bouwvakkers druk in de weer om het stadion op te frissen. Nieuwe zitjes, nieuwe boarding, een veld dat er nu al feilloos bij ligt en binnenkort ook de onthulling van een nieuw logo: de City Football Group spaart kosten noch moeite om een nieuwe start te nemen na een turbulent seizoen waarin de degradatie maar nipt vermeden werd.
In die opfrisactie kadert ook de aanstelling van een nieuwe hoofdcoach. Met de Brit Steve Bould haalt Lommel SK een brok ervaring in huis. Als speler maakte Bould deel uit van de ‘fabulous back four’ tijdens de glorieperiode van de Londense topclub Arsenal. Naast Lee Dixon, Tony Adams en Nigel Winterburn stapelde de beresterke centrale verdediger de prijzen op. Daarna verdiende Bould ook zijn strepen als coach. Eerst bij de jeugdploegen van Arsenal, waarmee hij drie titels pakte, later als assistent van Arsène Wenger, Unai Emery en Mikel Arteta in de Londense A-kern. Vorige zomer kwam er na een totale tijdspanne van liefst 31 jaar een einde aan zijn verhaal bij Arsenal. Nu staat Bould voor het eerst aan het roer van een eerste elftal. Een debuut op z’n 59ste dus. “Het hoofdstuk Arsenal afsluiten was moeilijk, de club zit voor altijd in mijn hart”, zo opent de sympathieke Brit ons gesprek. “Ik vind het ook een eer om herinnerd te worden aan mijn verleden bij de Gunners. Maar nu ligt mijn focus op Lommel.”
We mogen je met recht en reden een clubicoon van Arsenal noemen. Je maakte het eerste doelpunt voor de Gunners in de Premier League, werd Speler van het Jaar in 1992, won drie titels, twee FA Cups en Europacup II. Welk moment in jouw twaalf seizoenen Arsenal steekt er voor jou bovenuit?
Steve Bould: “Ach, er zijn er zoveel. Als ik er toch één moet kiezen, dan de titelmatch op Anfield in 1989 (Arsenal pakte de landstitel in de slotminuut van de competitie op het veld van titelconcurrent Liverpool, nvdr). Daar is zelfs een film over gemaakt. Het was mijn eerste titel als speler, en wat voor één.”
Je speelde samen met een waslijst van vedetten: Nicolas Anelka, Marc Overmars, Patrick Viera, David Seaman, … wie was jouw beste ploegmaat?
“Je zal hem wellicht niet kennen, maar Alan Hudson (ex-Chelsea en -Stoke City, nvdr) was zonder twijfel de meest getalenteerde met wie ik samenspeelde. Daarnaast heb ik ook ontzettend genoten van Dennis Bergkamp. Met zijn fabuleuze techniek veranderde hij voorgoed het imago van Arsenal.”
Was Thierry Henry ook een ploegmaat van je?
“Neen.
Toen
Henry
arriveerde, was ik net getransfereerd naar Sunderland. Ik speelde dat jaar wel tégen hem. Hij deed me toen beseffen dat ik te oud geworden was voor de Premier League.” (lacht)
Op Highbury was je naast jeugdcoach ook zeven jaar lang de assistent van Arsène Wenger. Heb je nog contact met hem?
“Ja, we gaan elke paar maanden eens uit eten. Normaal was dat vorige vrijdag gebeurd, maar ik had hier andere verplichtingen (knipoogt). Arsène is een grote meneer. Hij heeft samen met Alex Ferguson de bouwstenen gelegd voor wat de Premier League vandaag is. De rivaliteit tussen Man United en Arsenal heeft de ganse competitie naar een hoger niveau getild. Wenger
en ‘Fergie’ hebben komaf gemaakt met het traditionele beeld van het Engelse voetbal.”
Wenger stond voor verzorgd en aanvallend voetbal. Wil je dat ook met Lommel SK brengen?
(Knikt) “Ik ben ook voorstander van directe passing en zuiver, offensief spel. En je hoeft geen kenner te zijn om te weten dat dat ook hetgeen is wat de City Football Group wil bereiken. Maar het is nog te vroeg om te zeggen of dat met deze spelersgroep mogelijk is. Ik heb mijn spelers nog maar net ontmoet.”
Hoe komt het eigenlijk dat het zo lang duurde voor je kon debuteren als hoofdcoach?
“In het voetbal heb je niet te kiezen hoe je carrière verloopt. Ik ben altijd een laatbloeier geweest en ik was tot mijn 38ste nog actief als speler. Ik zie het niet als een nadeel. ‘Along the way’ heb ik veel ervaring opgedaan. Ik was al 49 toen ik Wenger ontmoette en heb daarna nog heel veel van hem opgestoken. Je bent dus nooit te oud om bij te leren.”
En dan kom je plots in NoordLimburg terecht. Hoe is dat tot stand gekomen?
“Destijds speelde ik samen met Brian Marwood (CEO van City
Football Group, nvdr.) bij Arsenal. Hij wist dat ik op zoek was naar werk en zo zijn we in gesprek gegaan. Voor een Engelse coach is het niet vanzelfsprekend om buiten Groot-Brittannië aan de slag te gaan. De Belgische competitie is gekend om de grote talenten die het voortbrengt. Dat ‘triggert’ me.”
Had je al van Lommel SK gehoord voor je de onderhandelingen aanvatte?
“Geloof het of niet maar toch wel, ja. Niet veel natuurlijk. Ik heb de laatste dagen dus veel gegoogeld. Mijn eerste indruk is dat ik in een warme, familiale club terecht ben gekomen. Het doet me een beetje denken aan mijn jonge jaren bij Stoke City, de club waar ik doorbrak. De omgeving hier vind ik ook mooi. Het groen in de clubkleuren is toepasselijk gekozen.”
Wat is de ambitie bij jouw nieuwe club?
“Er is geen uitgesproken doelstelling. Ik start met een open vizier in een competitieve en fysiek veeleisende reeks. Maar versta me niet verkeerd: ik wil wedstrijden winnen. Daar draait sport uiteindelijk om. Het liefst doe ik dat op een mooie manier. Maar ik deins er niet voor terug om het lelijk te doen als het niet anders kan.”