IJsberen worden uit noodzaak ‘gletsjerberen’

Wetenschappers hebben een ijsberenpopulatie ontdekt die zich heeft aangepast aan de klimaatverandering. De dieren ruilden het zee-ijs, hun natuurlijke habitat en jachtgebied, in voor een afbrokkelende Groenlandse gletsjer.

Het beeld van de eenzaam zwemmende ijsbeer, tevergeefs op zoek naar voedsel, is bekend. Een tragische illustratie van de gevolgen van de klimaatopwarming. De dieren hebben zee-ijs nodig om te jagen. Daarop rusten zeehonden en andere zeezoogdieren uit, een hapklare ijsberensnack. Alleen slinkt dat jachtterrein jaar na jaar. Maar in het zuidoosten van Groenland hebben wetenschappers een sprankel hoop gevonden. Daar ontdekten ze een populatie van honderden beren die zich aangepast hebben aan een leven zonder zee-ijs. Ze leven in fjorden die acht maanden van het jaar ijsvrij zijn, een periode die te lang zou zijn voor de beren om te overleven op de vetreserves die ze in de ijsmaanden aanleggen. Na zeven jaar observatie hebben de onderzoekers vastgesteld dat de beren daar het zee-ijs ingeruild hebben voor de afbrokkelende rand van een gletsjer, die tot in zee reikt. Een hoera-verhaal is het echter niet. Voor een structurele aanpassing van de soort om de klimaatverandering de baas te kunnen, is het gebied te klein. “Ook is het maar de vraag of deze beren dit kunnen volhouden”, zegt Kristin Laidre, hoofdauteur van de studie die in Science werd gepubliceerd. Bovendien planten de ijsberen in de fjorden zich trager voort en zijn ze ook kleiner dan hun meer noordelijke soortgenoten.