“Schrijf maar op: op m’n dertigste ben ik miljonair.”
GENK/HASSELT
Van Hasselt tot Roeselare, van Deinze tot Aarlen. De negen escape rooms die Dogan Ercan nu al heeft, zijn verspreid over het hele land. Met Antwerpen en Luik komen er weldra nog twee bij. Niet slecht voor iemand die amper zes jaar geleden in Genk een van de eerste escape rooms van Limburg opende. “We kijken vooral naar de mogelijkheden van een stad”, zegt Dogan. “Eerst wilden we er in elke grootstad eentje openen. Maar de concurrentie schrikte ons af. Daarom zochten we naar plekken waar nog geen escape room was. In Aarlen bijvoorbeeld was heel weinig recreatie, ook al gaan veel mensen er op vakantie. Maar nu durven we wel de strijd aangaan met andere escape rooms. Daarom hebben we nu ook plannen in Antwerpen en Luik.”
De rode draad in al die escape rooms? Horror. Wie zich laat opsluiten door de Genkenaar, zal sidderen en beven. In Hasselt is bijvoorbeeld een kamer volledig geïnspireerd op de horrorklassieker Saw. “De kamers in Antwerpen beloven nog straffer te worden”, zegt Dogan. “Daar zal alles zich afspelen in een gigantische kelder, die we The Basement noemen. Met de verhaallijn zijn we nog volop bezig.”
Dogan spreekt erover als een doorgewinterde ondernemer. Maar een hogeschooldiploma heeft hij niet. “Ik zat in mijn tweede jaar Marketing aan de PXL, maar ik bleef maar buizen op Frans”, vertelt hij. “Daardoor mocht ik de opleiding niet afmaken. Ik ben nog met de directeur gaan praten, maar tevergeefs… ik wou heel graag een diploma, maar dat is niet gelukt. Dus heb ik me volledig op het ondernemen gestort.”
Moskee van Sledderlo
Dat succesverhaal begon in de moskee in Sledderlo, de wijk waar Dogan opgroeide. “Op Facebook hadden we een groep met wat vrienden uit de buurt. Daarin had ik opgeroepen om naar de moskee te komen, om na te denken over een onderneming. Zo ben ik met drie vrienden een kledinglijn begonnen: Dèscy. Ondertussen heb ik dat losgelaten. De textielsector is niet gemakkelijk. Met drie andere vrienden stortte ik me op de escape rooms, dat lukt nu wel goed. Wil je hun namen vermelden? Ozan Imik, Tarik Akyuz en Semih Diren hebben vaak het moeilijke werk gedaan, daar ben ik hen enorm dankbaar voor. Maar schrijf er wel bij dat mijn vrouw, Sabina Azimova, mijn grootste steun is.” Daarnaast zette Dogan ook al stappen in de horecasector. Zo is hij eigenaar van een burgerzaak en twee pizzarestaurants in Genk en Hasselt. Om corona te overbruggen, startte hij ook nog eens met Reclameplan, een bedrijf dat zich specialiseert in lichtreclame voor onder meer winkels en tankstations. “Escape rooms en horecazaken moesten dicht, dus plots zat ik zonder inkomen. Ik moest dus wel iets doen om te overleven.”
Rolmodel
Meer nog dan succesvol ondernemer wil de twintiger ook een rolmodel zijn én een ander licht werpen op de Genkse wijk Sledderlo. “Er doen veel verhalen de ronde over de buurt waar ik opgegroeid ben”, vertelt hij. “Drugs, criminaliteit… Met mijn verhaal wil ik anderen inspireren. Ik ben niet anders dan een andere jongere die hier opgroeide. En ja, ik geloof nu heel erg in Sledderlo. Jongeren uit de wijk vragen me wat ze kunnen doen om ook succesvol te worden. Ze willen er echt voor gaan. De situatie in de wijk evolueert in positieve zin.”
Dogan laat niet alleen dromen, hij durft zelf ook vooruitkijken. Zijn ambities zijn onbegrensd, zijn enthousiasme torenhoog. In 2017, de Genkenaar was toen amper 21, kwam hij in het weekblad Humo aan het woord in een reeks over succesvolle jongeren met een migratieachtergrond. “Voor mijn 25ste ben ik miljonair, daar ben ik van overtuigd”, liet hij daar zonder schroom optekenen. Vijf jaar later rest dan ook maar één vraag: is het gelukt? “Helaas zijn we zover nog niet. (lacht) Met de ondernemingen draai ik wel omzetten van meer dan een miljoen, maar dat betekent nog niet dat je ook zoveel winst maakt. Ook ik heb tegenslagen gehad. Ik maakte fouten, ging in zee met slechte partners… maar dat hoort er nu eenmaal bij. Als je tien keer wint en drie keer verliest, heb je het niet slecht gedaan. Maar schrijf het maar op: op m’n dertigste ben ik miljonair. Dan mag je me terugbellen.” (lacht)