Waarom Lukaku alweer terugkeert naar zijn ex
tornato! Hij is terug! Romelu Lukaku heeft zijn verhoopte transfer beet. Hij blij, Inter blij, de lezer van de Gazzetta dello Sport blij – straks staan er ook eens ándere spelers en verhalen in de krant. Alleen Chelsea blijft beteuterd achter. Het huurbedrag en weggevallen salaris wegen niet op tegen de 115 miljoen die de Blues vorige zomer nog voor de spits betaalden. Maar er zat niks anders op. Lukaku’s wens was duidelijk. Eind 2021 al maakte hij die bekend in een gecontesteerd interview met Sky. “Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik ooit nog terug naar Inter kan”, zei de Rode Duivel. “Niet aan het eind van mijn loopbaan, maar op een moment dat ik nog een aanvaardbaar niveau haal.” Het leek toen nog verre toekomstmuziek of misschien zelfs een promopraatje om de brokken met de Italiaanse tifosi te lijmen, maar zie: een half jaar later neemt hij opnieuw intrek in Milaan. Lukaku heeft zijn hart nog eens laten spreken. “In de Serie A spelen was een kinderdroom”, zei hij al meermaals, ook toen hij in 2019 een eerste keer bij Inter tekende. Niet alleen zijn liefde voor de competitie, maar ook zijn liefde voor de coach speelde toen een rol. Antonio Conte was hem al jaren aan het warm maken voor een samenwerking en dus was het logisch om voor de Nerazzurri te kiezen. “Conte weet altijd de juiste snaar te raken”, aldus Lukaku en daardoor schreef hij er een succesverhaal. 64 goals in 95 matchen en natuurlijk zijn eerste titel in het buitenland, waarna hij zingend door de straten reed en meejuichte met de uitzinnige fans, die zot van hem waren. Zo zie je maar wat vertrouwen kan doen. “Mijn mooiste momenten als profvoetballer heb ik bij Inter beleefd”, zou hij later zeggen.
Geen houden aan
Ook privé ging het hem er trouwens voor de wind. Samen met moeder Adolphine en zijn zoontje Romeo verbleef hij er in een van de luxueuze wolkenkrabbers van het Bosco Verticale – van dat appartement heeft hij nog steeds de sleutel. Intussen is er van alles veranderd, want door zijn vertrek heeft hij wat Milanese supporterszieltjes verloren en intussen is Conte Tottenham-coach. Maar geen probleem, want het merendeel van de achterban juicht zijn terugkeer toe en dat geldt ook voor de ‘nieuwe’ trainer. Simone Inzaghi rekende een jaar geleden, na enkele positieve telefoontjes, op een verlengd verblijf van Lukaku en is maar wat blij dat hij hem nu alsnog kan verwelkomen. Gelukkig maar, want het blijft opletten. Twee keer eerder kwam Lukaku bedrogen uit toen hij zijn hart volgde. In 2011, toen Chelsea op de proppen kwam, was er geen houden aan. Herman Van Holsbeeck en Ariël Jacobs deden hun best om hem nog een jaartje bij Anderlecht te houden, maar wie De school van Lukaku had gezien, wist genoeg. Stamford Bridge, waar hij zich tijdens een uitstapje de ogen uitkeek, moest en zou zijn nieuwe thuis worden. Technisch directeur Michael Emenalo bewoog hemel en aarde om hem te halen – nóg een reden om blindelings te tekenen –, maar André Villas-Boas bleek achteraf minder overtuigd. De Portugese coach vond dat er nog te veel werk aan was en stelde de 18-jarige Belg amper op. Lukaku heeft hem het gebrek aan kansen nooit vergeven.
Beboet
Een comeback bij Chelsea, tien jaar na datum, was uiteraard tricky, maar toch durfde Lukaku het aan. Er waren de financiële problemen bij Inter, waardoor hij geen contractopwaardering kreeg, maar hij wilde ook gewoon revanche nemen bij zijn (voormalige) grote liefde. Alleen was dat buiten de stugge Thomas Tuchel gerekend, die hem eerst nog “de perfecte aanwinst” noemde en zei dat de aanvaller sowieso in zijn spel zou passen.
Al snel bleken dat holle woorden en het was allerminst a match made in heaven. De Duitser raakte het geloof in hem kwijt en toen uitte Lukaku ook nog eens zijn ongenoegen in de pers. “Ik denk dat de coach me momenteel meer zou kunnen laten spelen, maar hij heeft een beslissing genomen en dus moet ik op mijn kans wachten.” Hij werd ervoor beboet en het hielp zijn sportieve situatie niet vooruit.
Tijd voor het vertrouwde nest dus. Enfin: zijn vórige vertrouwde nest. Waar zijn maatje Lautaro Martinez hem opwacht. Waar hij opnieuw voor een prijs gaat. Waar hij zich – dat beseft hij nu – veel meer geapprecieerd voelt. Een noodzaak voor Lukaku om volgens of boven verwachting te kunnen presteren. We kijken er daarom al naar uit als hij, zoals hij al jaren aankondigt, zijn carrière afsluit bij Anderlecht – nog meer dan Chelsea en Inter zíjn club. Maar dat is voor later. Eerst il grande ritorno all’Italia.
Inter-CEO Alessandro Antonello zegt dat Inter er alles aan doet om Lukaku terug te halen.