De Waterbatterij
Pauline over haar pagina’s
Kopenhagen, dat is de stad van onder meer het wereldbekende restaurant Noma, het zeemeerminnetje, Hans Christian Andersen, amusementspark Tivoli en de hippiewijk Christiania. Pauline Borremans heeft al die impressies in de Deense hoofdstad niet aan zich laten voorbijgaan, maar voor haar blijft het ten eeuwigen dage de plek waar ze besliste over haar professionele toekomst.
“Op mijn achttiende reisde ik er voor het eerst naartoe. Ik zag een stad met veel groen, faciliteiten voor de trage weggebruiker en nog zoveel andere aspecten die de leefbaarheid verhoogden. Ik vroeg me af: hoe komt het dat we dat in Vlaanderen niet hebben? Toen wist ik dat ik voor architect zou gaan studeren. Maar om eerlijk te zijn: ik zei dat al toen ik nog in de lagere school zat.”
Paludicultuur
En dus koos ze aan UHasselt voor de richting architectuur. Met haar ontwerp voor de Wanatoeprijs legde ze de vinger op een erg zwakke plek in onze leefomgeving: de impact van de klimaatopwarming op de Vlaamse ondergrond, die ondanks de stijging van de gemiddelde hoeveelheid neerslag steeds meer aan verdroging onderhevig is. “We draineren zo hard, dat het water niet meer gebufferd wordt. Het is de hoogste tijd dat we actie ondernemen. Landbouw, industrie, wonen … We ondervinden nu al op diverse vlakken de nadelige gevolgen van een inefficiënte waterhuishouding”, benadrukt ze.
In haar project ontwikkelde ze een plan om het waterachtige natuurgebied De Wijers om te vormen tot een natte biotoop, die uiterst geschikt is voor paludicultuur. In die duurzame landbouwvorm worden alternatieve gewassen gekweekt op gronden die te nat zijn voor klassieke landbouw.
LAMA
Het afgelopen jaar schoof ze die problematiek even aan de kant om aan Hogeschool Gent een bijkomende opleiding landschapsontwikkeling te volgen. “Tijdens mijn studies in Hasselt liep ik al een tijdje rond met dat idee. De Wanatoeprijs bevestigde mijn keuze. Momenteel ben ik bij LAMA Landscape Architects in Lier bezig aan mijn stage. Landschapsarchitectuur is hun corebusiness.”
“De meeste mensen hebben geen idee wat het inhoudt om landschapsarchitect te zijn. Vaak gaan ze ervan uit dat ik nu zowel huizen als tuinen ontwerp. Landschapsarchitectuur is veel breder dan dat. Het gaat over het ontwerpen met ecosystemen, meestal in samenwerking met experten en andere actoren. Drie grote uitdagingen waar we in de 21ste eeuw voor staan - biodiversiteitsverlies, klimaatopwarming en voedselzekerheid - komen hierin samen.”
Maar hoe zit dat dan met haar diploma architectuur? Moet ze daar geen stage voor lopen?
“Het is op dit moment een bewuste keuze om niet aan mijn architectuurstage te beginnen. Ik heb mijn passie gevonden in het leren lezen en begrijpen van landschappen en wil nu volop hierop focussen. De disciplines liggen ook niet zo ver uit elkaar en ik kan later nog altijd aan mijn stage beginnen.”
“Mijn bijdrage voor de Wanatoespecial is een samenvatting van het project dat ik vorig jaar maakte”, zegt Pauline Borremans. Ze won naast de Wanatoeprijs ook de Wanatoe Publieksprijs. Vandaar dat ze dit jaar twee bladzijden mag invullen. “Het valt nauwelijks te geloven, maar volgens het World Resource Institute behoort België tot de landen met de grootste waterschaarste ter wereld. In een ranking van 164 onderzochte landen staan wij op de 23ste plaats. We maken deel uit van een groep met high water stress, dat zijn landen die jaarlijks veertig tot tachtig procent van het beschikbare water verbruiken. Mijn project De Waterbatterij biedt een oplossing voor de verdroging. Op deze pagina schets ik met een korte tekst het probleem en visualiseer ik een voorbeeld van paludicultuur in natuurgebied De Wijers én het onderzoekscentrum dat daar zou kunnen gebouwd worden.”