Hoe lang werken wij Limburgers onszelf nog in nesten?

SPARTACUS

Deze week wordt onderhandeld tussen de Vlaamse minister van Mobiliteit Lydia Peeters (Open Vld), met als tegenpartij het stadsbestuur van Maastricht en de Nederlandse provincie Limburg. Op het programma: Spartacus. De verspilling van gemeenschapsgeld door de eenzijdige blokkering van het project loopt in de vele tientallen miljoenen euro’s. Er is niet alleen het luik van de schadevergoedingen die men van Nederlandse zijde eist omwille van uitgevoerde investeringen op het Nederlandse tracé, maar ook de terugvordering van de door Nederland vooruitbetaalde miljoenen gezien niet meteen de connectie met het station van Maastricht mogelijk was. Een meervoud van dit bedrag lijkt verloren met alle kunstwerken voor de voorziene vrije bedding Hasselt-Maastricht. Nieuwe studies en de planning van alternatieve tracés waarop de trambus zou rijden, zal de kost nog verder kunnen opdrijven. Deze financiële aderlating is stuitend en volstrekt te vermijden. En dit met nota bene een Limburgse minister aan het stuur.

Hoe het verder moet met het duurzaam openbaar vervoer in Limburg blijft onzeker. Denken dat alles opgelost wordt met de inzet van elektrische zelfsturende wagens lijkt ons pure fictie. Vraag is tenslotte hoe de hoop op een politieke cultuur die het algemeen welzijn wil dienen, nog op enige geloofwaardigheid kan rekenen in Limburg. De stilte, het wegkijken van wat zich stelt, het gebrek aan moed en visie is stuitend. Als kleine groep Grootouders voor het Klimaat vinden wij dit bijzonder zorgelijk, niet voor onszelf, maar voor onze kinderen en kleinkinderen.