Fien Van Eynde, nog een Limburgse nummer twee van het BK

WIELRENNEN LOTTO BELGIUM TOUR Wat hebben Fien van Eynde, afgelopen zondag tweede op het BK en Fleur Moors, Vlaams junioneskampioene, gemeen? Dat ze allebei uit Limburg komen, de ene uit Tessenderlo, de andere uit Bocholt. Maar ze maakten ook allebei de overstap van handbal naar wielrennen.

Aandachtige volgers van het BK voor dames hebben het zeker gezien. In de kopgroep van zes zaten twee Limburgse meisjes: Lone Meertens uit Bilzen en Fien Van Eynde uit Tessenderlo. Het waren ook zij die de krachten bundelden op 10km van de meet en aansluiting vonden bij een leidend trio. Meertens en Van Eynde spurtten allebei mee voor de titel die uiteindelijk naar Kim De Baat ging. Allebei zaten ze na de aankomst op een paar meter van elkaar uit te hijgen tegen de nadarhekken. Allebei met het gezicht op onweer. Lone trok bij het aanzetten van de spurt haar voet uit de klikpedaal en was toen al verloren. Er had meer ingezeten dan een zesde plaats. Fien strandde op de tweede plaats. De minst aantrekkelijke plaats op een kampioenschap.

Zuur

“Het zal je niet verwonderen dat ik zondagavond moeilijk de slaap kon vatten”, aldus Fien the day after. “Ik heb de laatste 700 meter nog een paar keer overgedaan. Maar het resultaat bleef hetzelfde. Of ik een fout heb gemaakt? Achteraf is het altijd makkelijk. Misschien had ik niet van zo ver op kop moeten zitten waardoor ik bij het aanzetten van de sprint door Alana Castrique wat verrast werd. Als je dan ziet dat ik nog van ver kan terugkeren om uiteindelijk tweede te worden, is dat uiteraard zuur.”

“Al vermoed ik dat Kim kloppen er niet had ingezeten”, beseft Van Eynde. “Eigenlijk heb ik mezelf verbaasd dat ik zo snel kon sprinten. Echt explosief ben ik niet. En dat zag je ook in die sprint voor de titel, waar ik de eerste meters toch wat terrein verloor. Eens op gang kan ik wel blijven versnellen. Maar toen was Kim al te ver weg. Dus mag ik al bij al tevreden zijn. Dit soort situatie is voor mij trouwens helemaal nieuw. Hieruit moet ik leren.”

Ontdekkingstocht

De 23-jarige Looise is zichzelf nog volop aan het ontdekken op de fiets. “Ik koers nog maar vier jaar en nog maar twee jaar op internationaal niveau. Ik kom ook niet uit een wielerfamilie. Voor ik wielrenster werd speelde ik in St.-Truiden op een behoorlijk niveau handbal tot mijn achillespees afscheurde. Het eerste wat ik nadien mocht doen was fietsen. En zo ben ik in contact gekomen met het wielrennen.”

“Eerst via een veldritploeg, daarna in het UCIteam Doltcini-Van Eyck. Daar voelde ik me op het einde van vorig seizoen niet meer echt thuis, dus zit ik nu bij het Ierse team IBCT”, legt Van Eynde uit. “Dat team wordt eigenlijk gestuurd vanuit België met Ken Ilegems en Annelies Dom (in 2018 nationaal kampioene in Binche, nvdr.). Het voorseizoen hebben ze helaas niet veel aan mij gehad. Ik was ruim een maand uit als gevolg van een coronabesmetting. Nadien moest ik weer van nul beginnen en was het eind mei alvorens ik goed mijn draai in het peloton vond.”

Kinesiste

Van Eynde combineert het wielrennen bovendien nog met een job. “Ik ben niet professioneel met wielrennen bezig. Vorig jaar studeerde ik af als kinesiste. Die job geeft me nu wel de gelegenheid om overdag de nodige uurtjes te trainen om in de namiddag en ’s avonds mijn patiënten te verzorgen. Ik ben ofwel aan het trainen ofwel aan het werk. Dus in slaap geraken is voor mij niet echt een probleem. Behalve zondagavond”, lacht ze. Veel tijd om te kniezen over dat zilver krijgt ze niet. Van dinsdag tot donderdag is ze aan de slag in de Lotto Belgium Tour voor vrouwen waar ze kan laten zien dat die zilveren medaille absoluut geen toevalstreffer is.

→ Rittenschema Lotto Belgium Tour: dinsdag 28 juni: Chimay (proloog 4,4 km), woensdag 29 juni: Blankenberge - Brugge (111 km), donderdag 30 juni: Geraardsbergen - Geraardsbergen (108,5 km)