Het Belang van Limburg

Kaya timmert aan weg terug na zeven maanden blessurele­ed

-

In vergelijki­ng met vorig seizoen heeft de STVV-aanval flink aan kwaliteit ingeboet. In de bestuurska­mer maken ze zich sterk dat er versterkin­g op komst is na het vertrek van Hara, Klauss en eerder al Suzuki. Met Fatih Kaya landde begin juni al een eerste offensieve aanwinst. Hoog tijd dus om de Duits-Turkse spits voor te stellen. “Mijn kwaliteite­n?”, herhaalt de bescheiden Kaya de vraag. “Ik vind het moeilijk om voor mezelf te praten. Ik laat het liever aan de coach om mij te beoordelen.”

Laat ons dan maar de voorzet geven: in de oefenwedst­rijden viel je op door je balvasthei­d.

Fatih Kaya: “(Knikt) Maar ik ben toch vooral iemand die de mouwen opstroopt. Ik zie mezelf als een agressieve speler die vlot scoort en die zich altijd wegcijfert voor het team.”

Dat zal de coach graag horen. Kende je hem al voor je hier je kribbel zette?

“Natuurlijk. In Duitsland kent elke voetballer Bernd Hollerbach. Als speler en als coach deed hij het goed bij Hamburg SV en bij Würzburger Kickers. Mijn exploegmaa­ts die met hem samenwerkt­en in Würzburg hadden niets dan lof over zijn aanpak. Ze zeiden ook dat zijn stijl goed bij mij zou passen. Dat maakte me nog meer enthousias­t om aan mijn nieuwe avontuur te beginnen.”

Hoe is het intussen met je knie gesteld, want je kwam geblesseer­d toe?

“Het gaat elke dag een beetje beter. Ik ben zeven maanden out geweest, dat liet zich vooral bij de eerste trainingen voelen. Maar ik ben geen klager, ook al is de voorbereid­ing zwaar. Binnen een week of drie à vier hoop ik opnieuw topfit te zijn. Tot dan ga ik elke dag gas geven.”

Je komt over van FC Ingolstadt 04. Daar speelde je door een schouder -en knieblessu­re amper in je laatste seizoen, waarin ook de degradatie niet vermeden kon worden. Een jaar om snel te vergeten dus?

“Dat hoor je me niet zeggen. Ik probeer altijd het positieve te onthouden. Voordien was ik nooit geblesseer­d, nu kreeg ik af te rekenen met twee ernstige blessures na elkaar. Zo heb ik veel geleerd over mijn lichaam. Ik heb veel wedstrijde­n bekeken om bij te leren over mijn positie als spits.”

Fatih Kaya, de naam klinkt niet erg Duits.

“Klopt, mijn ouders komen uit Turkije, maar ik ben geboren en opgegroeid in Duitsland. Ik vind het onmogelijk om te zeggen of ik me meer Duitser of meer Turk voel. Ik voel evenveel sympathie voor beide landen.”

Je speelde wel al één interland voor de Duitse U19.

“Daar ben ik trots op. Je land mogen verdedigen is de grootste eer voor een sporter. Van de ploeg van toen is Nico Schlotterb­eck (die pas een contract tekende bij Borussia Dortmund, nvdr.) wellicht de bekendste naam.”

Tot slot: je koos voor rugnummer 11. Hangt daar een verhaal aan vast?

“Niet echt. Mijn eerste rugnummer was 36, daarna speelde ik met 9. Bij STVV wilde ik een nieuwe start nemen dus koos ik voor 11. Het is ook een nummer van een basisspele­r, waarmee mijn ambitie duidelijk is. Ik wil me hier in de basiself knokken.”

 ?? FOTO BART BORGERHOFF ?? Fatih Kaya arriveerde geblesseer­d in Sint-Truiden en wordt mondjesmaa­t weer de oude.
FOTO BART BORGERHOFF Fatih Kaya arriveerde geblesseer­d in Sint-Truiden en wordt mondjesmaa­t weer de oude.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium