Zonder actie blijft het bij hol advies voor Vlaams onderwijs
Onlangs publiceerde de Vlaamse Onderwijsraad (Vlor) een advies over de sociale inclusie van kansengroepen in het hoger onderwijs. Vanuit de overtuiging dat de studentenpopulatie in het hoger onderwijs een weerspiegeling moet zijn van de samenleving formuleert de Vlor al jarenlang voorstellen voor het Vlaamse onderwijsbeleid op alle onderwijsniveaus.. Ditmaal staat het thema sociale inclusie in het hoger onderwijs centraal. Meer specifiek gaat het over deelname aan een studentenvereniging, het extracurriculair aanbod dat door de studentenvoorzieningen wordt georganiseerd en het opnemen van een rol als studentenvertegenwoordiger. Het is een verdienste dat de Vlor de aandacht vestigt op deze thema’s. Vaak focussen debatten over diversiteit en inclusie vooral op de academische inclusie van studenten, maar studeren is meer dan dat alleen. Toch bekroop ons bij het lezen van het Vlor-advies een onaangenaam déjà-vugevoel. Het advies ambieert immers om een reflectietekst te zijn voor overheid en instellingen, studenten en studentenverenigingen. Dit soort teksten hebben we al meermaals gelezen. Al even vaak blijken het min of meer kopieën van elkaar. Met als pijnlijke gemene deler dat vrijblijvendheid er als een rode draad doorheen loopt.
De tijd van louter reflectie en vrijblijvendheid heeft echter lang genoeg geduurd. Het is tijd voor actie. Verschillende sociale groepen blijven ondervertegenwoordigd in het hoger onderwijs. Talent blijft verloren gaan. En de arbeidsmarkt schreeuwt om gekwalificeerde professionals. Er ligt een opdracht voor het realiseren van inclusie