Ziekenvervoer weigert zwaarlijvige patiënte: kost voor ritten naar nierdialyse stijgt zo tot 1.320 euro per maand
Drie keer per week moet Lea Wolfs (71) uit Diepenbeek naar de nierdialyse in het Jessa Ziekenhuis. Daarvoor kon ze rekenen op speciaal ziekenvervoer, maar na een incident weigerde die firma haar nog te vervoeren. Reden: het gewicht van de vrouw. Bijgevolg moet de Diepenbeekse nu iedere maand 1.320 euro betalen aan privévervoer.
Het vervoer naar het nierdialysecentrum in het Jessa Ziekenhuis in Hasselt verliep jarenlang zonder problemen. “In het begin hebben mijn vader en familieleden haar met de wagen gebracht. Of we maakten gebruik van een taxi. Dat werd moeilijker toen mijn moeder door een andere aandoening in een rolstoel belandde”, zegt Greet Bielen, de dochter van Lea Wolfs. Ze is bijzonder misnoegd over wat haar moeder is overkomen. De familie vond een oplossing dankzij Mutas, een samenwerkingsverband tussen verschillende mutualiteiten dat het niet-dringend ziekenvervoer redrijf gelt. Lea Wolfs werd opgehaald door een voertuig met een rolstoellift. Voor dat vervoer moest de patiënte maandelijks een eigen bijdrage van zo’n 80 euro betalen, de rest werd terugbetaald door ziekenfonds CM.
Bijna-aanrijding
Begin dit jaar liep het mis. “De chauffeur merkte dat er geen veiligheidsriemen aanwezig waren in zijn voertuig. En dus zat mijn moeder onbeschermd achterin, want ook de rolstoel werd niet vastgemaakt”, zegt dochter Greet. “Uitgerekend tijdens die rit moest de chauffeur bruusk remmen om een aanrijding met een voorligger te voorkomen. Mijn moeder viel daarbij uit de rolstoel en belandde tussen de voorste zetels. Ze is zwaarlijvig en heeft twee knieprothesen, en daardoor geraakte ze zelf niet overeind in het busje. Ook de chauffeur kreeg haar niet weer in de rolstoel. Uiteindelijk is hij verder gereden naar het ziekenhuis terwijl mijn moeder op haar knieën lag. Na die valpartij heeft ze nog lang pijn gehad.”
Autolift
Vlak daarna volgde nog een figuurlijke klap: het vervoersbeliet weten dat ze de Diepenbeekse patiënte niet meer wilden vervoeren naar de nierdialyse. “Ze haalden daarvoor argumenten aan die vroeger nooit een probleem waren. Er zouden twee begeleiders nodig zijn omdat mijn moeder te zwaar is. Of de autolift was plots niet krachtig genoeg om haar met rolstoel in het voertuig te krijgen”, zegt Greet Bielen. Lea Wolfs krijgt via Mutas ook nog eens te horen dat er in haar regio geen ander vervoer mogelijk was. “Daarom hebben wij zelf een oplossing gezocht bij een taxibedrijf. Alleen, een enkele rit kost nu 55 euro. Dat is 110 euro per dag en dat bedrag drie keer per week. Mijn ouders moeten maandelijks dus 1.320 euro ophoesten. En daar wordt niets van terugbetaald omdat het een privébedrijf is. Een nierdialyse kan je niet overslaan. Wij hebben daar alleen voor gekozen omdat er binnen het netwerk van Mutas geen mogelijkheid was. Ik heb veel gebeld en gemaild, maar we lopen vast op een muur. Het kan toch niet dat mijn ouders elke maand zo’n bedrag moeten betalen. Dat kan toch niemand volhouden?”
OPGELOST
De redactie heeft Mutas en CM gecontacteerd en er is goed nieuws. “We hebben het specifieke dossier extra onderzocht en vastgesteld dat ons CM-lid in dit geval wél recht heeft op terugbetaling. Specifiek omdat onze eigen vervoerpartner Mutas zelf aangaf het vervoer van en naar de nierdialyse niet langer te kunnen organiseren”, zegt woordvoerder Hannah Wellens van CM Gezondheidsfonds.
De mutualiteit heeft intussen contact opgenomen met de familie van de nierpatiënte. “We betreuren dat ons lid niet kon rekenen op de dienstverlening waar we garant voor willen staan. We hebben de foutieve informatie rechtgezet en onze excuses aangeboden. We begrijpen dat de plotse hoge kost voor vervoer heeft gezorgd voor verwarring en frustratie. De terugbetaling starten we meteen op. Tegelijkertijd gaan we met onze partner Mutas in gesprek. We willen onderzoeken wat is misgelopen en hoe we dat in de toekomst kunnen vermijden”, aldus Wellens.