Quinten Hermans genekt door val en lekke banden
Quinten Hermans schoot relatief goed uit de startblokken. Na wat oponthoud in de eerste meters, schoof hij rechts van het pak naar plek vier. In een koppelstrijd met Laurens Sweeck leek hij in de running voor mogelijk brons, maar toen liep het meermaals mis. “Het was een pech-EK voor mij”, blijft Hermans er rustig onder. “Eerst viel ik, zoals iedereen waarschijnlijk vandaag. Het was niet hard of zo, maar toch leek er iets geforceerd te zitten in mijn rug en nek. Ik heb een beetje last van nekstijfheid. Nu goed, de koers was toen nog niet verloren. Dat was het wel toen ik tweemaal kort na elkaar lek reed. De eerste keer vlak na de materiaalpost, waardoor ik immens veel tijd verloor. Na een lange schuif- en looppartij kreeg ik een nieuwe fiets aangereikt. Een ronde verder stond ik opnieuw plat, weer ver van de post. Toen was het over en verdween ik uit de wedstrijd. Je weet dat je deze omstandigheden in Namen kan tegenkomen. Door het regenweer kwamen de stenen bloot te liggen, waardoor je sneller schuift en lek rijdt. Het geluk zat gewoon niet aan mijn kant vandaag.”
Rust nodig
“Ik heb vooral rust nodig nu”, bekent Hermans. “Hoewel dit EK een uitdrukkelijk doel was en mijn vorm ook goed aanvoelde, ben ik mentaal een beetje op. Ik voelde het al de laatste weken op training. Ik bleef uiteraard wel gaan, maar ik vertrok al eens wat later. Dan weet je dat het wat op is. Het was zwaar om door te zetten tot dit EK. Ik ga nu minstens 2,5 week van de fiets blijven om terug op te bouwen.”