Geen winnaar in Limburgse topper
Beide trainers moesten sleutelen aan hun elftal. Bij de thuisploeg kwam Verburgh in de basis voor de geblesseerde Gueroui, Kroonen verving de geschorste Kis. THES-coach Witters zat door de schorsing van Bertaccini en de lichte blessure van Voca met een spitsenprobleem, waardoor centrale verdediger Bammens naast Naqqadi voorin geposteerd werd. Marnick Vermijl kwam hierdoor weer in de ploeg.
Na een evenwichtig openingskwartier eiste Patro steeds meer het balbezit op en dat resulteerde in een eerste kopbalkans voor Sam Bruce, maar hij knikte de zwieper van Dijkhuizen een meter over. THES kwam in de eerste helft niet verder dan een mooie inspanning van Jeunen, Belin blokte de bal met de borst af. Patro had nog wel geluk toen de thuisdoelman een botsende bal van Naqqadi loste, Bammens kon niet profiteren.
Na de rust was er een half uur buiten heel wat strijd amper iets te beleven, tot Sam Bruce plots alleen voor Valkenaers opdook en M. Vermijl uitpakte met een knappe sliding. Het schot in de draai van 0 0
Bamona ging een halve naast. Logische 0-0.
meter
Geen sprint maar marathon
“Het was een gesloten derby met een terechte uitslag”, vond Wouter Corstjens. “Het is tegen THES altijd moeilijk openingen te vinden, dat was vorig seizoen ook al zo. Sam Bruce en Renson kregen wel een goede schietkans. THES leed ook enkele keren gevaarlijk balverlies op het middenveld, maar dan waren wij net niet zuiver genoeg in de omschakeling. Gelukkig behielden we zelf achteraan de concentratie in de stilstaande fases, want het was duidelijk dat als er al een doelpunt zou vallen, dat wellicht hier zou gebeuren. Het bleef ook opletten voor Naqqadi, die zowat overal rondzwierf. We halen nu wel slechts één op zes, maar iedereen verliest punten. Kijk naar La Louvière op Heist. De competitie duurt nog lang, is ook geen sprint, maar een marathon. Laat ons nu maar uitkijken naar Club Brugge. Voor mezelf wellicht één van de laatste keren dat ik nog kan genieten van een wedstrijd tegen de beste ploeg van België”, besloot de
Patro-kapitein.
“Het was tegen THES ontzettend moeilijk een opening te creëren. Op de flanken kregen Bounou en ik constant een dubbele en zelfs driedubbele dekking”, zuchtte flankaanvaller Leslie Bamona. “Ik heb geprobeerd voor gevaar te zorgen, maar het lukte spijtig genoeg niet. In de gegeven omstandigheden is dat puntje niet zo slecht, al willen we natuurlijk altijd winnen. Ja, ook woensdag tegen Brugge (knipoogt).”
Gebroken neus Bammens
Bij THES zorgde Mehdi Naqqadi voor de meeste dreiging. “We mogen in de eerste plaats terugblikken op een prima teamprestatie”, reageerde uitblinker Naqqadi. “Vooraf teken je natuurlijk voor een punt hier op Patro. Het geeft dan ook vertrouwen dat het ons gelukt is. Al moet ik toegeven dat ik hen sterker verwacht had, want op zich hebben ze amper iets gecreëerd. Voor mezelf ben ik vooral tevreden dat ik weer eens aan de aftrap stond en een hele match kon volmaken. Ik heb vanaf het begin geprobeerd om het mijn tegenstanders zo moeilijk mogelijk te maken en dat is aardig gelukt. Op het einde voelde ik het wel in mijn kuiten (lacht).”
Simon Bammens werd dus noodgedwongen in de spits gedropt. “Dit was eenmalig”, lachte de verdediger, die 80 minuten met een gebroken neus speelde. “Het is geweten dat ik nog al eens in de aanval gespeeld heb. Ik heb vooral hard gewerkt voor de ploeg. De match? Voor de toeschouwers was het misschien niet zo leuk om naar te kijken, maar het punt was uiteindelijk het belangrijkste. We hebben er hard voor gevochten en werden beloond. We hebben ondertussen een mooie reeks neergezet. Hopelijk kunnen we woensdag ook stunten in de beker. Als er een ploeg is tegen wie dat zou kunnen, is het Oostende wel.”