“Ik zou niet weten wat ik meer moet doen…”
Last minute voor Leandro Trossard naar Brighton: da’s opstaan om 5 uur, om via auto en boot (in stormweer) zeven uur later op de bestemming aan te komen – een stevige trip. Eén die we niet voor elke speler zouden ondernemen. Trossard lacht: “Bedankt.”
Wat zegt onze ‘toewijding’, zoals de perschef het noemde, over jouw status?
“Er is sinds kort meer waardering en aandacht vanuit België. Dat is ergens logisch. Ten eerste is er het WK. Ten tweede… Kijk, ik doe het al een paar seizoenen goed, maar mijn stats waren nooit exceptioneel. Nu zijn ze wel super (met zeven doelpunten en drie assists in dertien competitiewedstrijden, nvdr), en ik scoorde dan ook nog eens vooral tegen de big boys (Liverpool, Man City en Chelsea, nvdr). Dan valt het des te meer op. Ik voel zelf dat ik dit seizoen die extra stap gezet heb.”
Hoe verklaar je dat?
“Het heeft hoogstwaarschijnlijk met mijn positie te maken. Onder Potter, onze vorige coach, was ik vaak wingback. Nu sta ik korter bij de goal en krijg ik meer open kansen. Dan is het makkelijker om beslissend te zijn.”
Zeker tegen de topclubs: die geven je te veel ruimte. Akkoord?
“Die clubs parkeren de bus nooit. Neem nu Liverpool, waar ik drie keer scoorde: zij zijn voor de eigen fans verplicht om hoog te spelen, waardoor je meer vrijheid krijgt. Meestal is dat voor hen geen probleem. Ze hebben zoveel klasse en talent voorin om het verschil te maken, en dan hebben ze ook nog eens een werelddoelman (Alisson, nvdr) die de meubelen kan redden als het nodig is. Maar wij stonden snel 0-2 voor… (lacht) Het was een mooie dag.”
Ben jij het type aanvaller dat alleen maar tevreden is als hij op het scorebord staat?
“Neen. Als het 5-0 is en ik heb goed gespeeld, dan ben ik ook gelukkig. Maar cijfers zijn natuurlijk wel belangrijk. De club betaalt me ook om op die manier het verschil te maken, zodus…”
Heb je een bepaald target goals in je hoofd?
(zwijgt even) “Daar heb ik nog niet bij stilgestaan… (denkt na) Eigenlijk niet. Ik denk dat ik mezelf er geen plezier mee zou doen om nu plots te mikken op twintig stuks, of zo. Maar dat ik niet wil dat het bij zeven stopt, dat spreekt voor zich.”
Hoe populair ben je in Brighton? Kan je nog ongestoord over straat lopen?
(lacht) “Moeilijk. Ik kom niet heel vaak in het centrum, maar als het gebeurt, word ik vaak aangeklampt voor foto’s. Ik vind dat niet erg – die liefde doet deugd –, maar tegelijk zoek ik het ook niet op: ik ben graag op mijn gemak. Als kind was ik zelf geen handtekeningenjager. Ook wel omdat ik zelden voetbal keek. Ik was liever zélf aan het voetballen met vrienden op straat.”
Is dat intussen veranderd?
“Niet echt. In het weekend staat de televisie wel op de sportzenders, maar dan meer als achtergrondgeluid. Ook mijn duels bekijk ik slechts zelden integraal, zoals anderen wel doen – een paar clips of hoogtepunten volstaan voor mij.”
Dus als KRC Genk speelt, blijf jij niet noodzakelijk thuis?
“Ik volg het wel, hoor. Genk is en blijft de club van mijn hart. Wat ze nu doen… (blaast) Maar één keer verloren, hun parcours is ongelooflijk. The sky is the limit, denk ik.”
Wat verwacht je van het WK?
“Als we een fitte ploeg hebben, mogen we zo hoog mogelijk mikken. We hebben een overvloed aan talent, het is nu het moment. Maar het hangt van zo veel factoren af… Zoals dus ook blessures. Als ik nieuwsberichten lees over de kwaaltjes van Romelu Lukaku, dan vloek ik wel eens. We hebben hem nodig: zijn impact op het team is enorm. Hopelijk is Romelu fit voor de start van het toernooi.”
Bij Brighton & Hove Albion ben je tegenwoordig een ‘valse negen’. Kan dat ook bij de Rode Duivels, mocht Lukaku niet speelklaar zijn?
“Ik weet niet of dat een optie is, Martinez heeft me daar nog nooit gezet. Maar het kán, ja.”
Wat is je favoriete positie?
“Mocht ik zelf mogen kiezen, dan sta ik in de pocket, in steun van de diepe spits. Wingback is ook een mogelijkheid – écht geen probleem –, alleen moeten de verwachtingen dan wel anders zijn. Ik ga op die plek minder vaak scoren. Dat is een feit.”
In België zijn er twee kampen: langs de ene kant zij die vinden dat Eden Hazard moet spelen, de anderen vinden dat jij hem moet vervangen. Hoe beleef jij dat?
“Ik snap die discussie niet. Simpelweg omdat Eden en ik ook samen kunnen spelen. Maar óók omdat mijn prestaties voor zich