El Khannouss op WK met Marokko tegen België: “Kippenvel bij volkslied”
spreken. Op dit niveau, en ’t is toch de Premier League, was ik nooit beter. Wie zou zeggen dat ik meer moet doen… (rolt met de ogen) Ik zou niet weten wat. Ik heb de laatste maanden bewezen dat ik klaar ben voor een basisplaats, ik heb getracht het de bondscoach zo moeilijk mogelijk te maken. (grijnst) Veel meer kan ik daar niet over zeggen.”
Roberto Martinez zei dat je het nu ook moet tonen bij de Rode Duivels. Dat is moeilijk als je, zoals tegen Nederland en Wales, op de bank zit…
“Dat is ook mijn antwoord. Ik denk dat ik nooit ontgoocheld heb wanneer ik mocht spelen. Het is niet fair om te zeggen dat ik het nu ook bij de nationale ploeg moet brengen.”
Iets anders: hoe zie jij je eigen toekomst?
“Ik wacht af.”
Je aflopende contract bij Brighton & Hove Albion heeft een optie, de club zal die lichten. Wat gebeurt er na 2024?
“Als er iets interessants op mijn pad komt, dan ga ik luisteren. Maar ik móét niet weg. Ik zit in een heel goeie ploeg, die bovendien de ambitie heeft om op korte termijn Europees voetbal te halen. Ik zit hier goed.”
Dus je hebt nog niet aangegeven bij de club een stap hogerop te willen zetten, wat je destijds bij Genk wel gedaan hebt?
“De context is helemaal anders. Bij Genk zat ik ‘maar’ in België – en dat zeg ik met alle respect voor de Belgische competitie. Ach, na het WK ziet de wereld er misschien anders uit. Als er concrete interesse is, zul je het wel horen, zeker?”
Een totale verrassing was het niet, daarvoor had hij de voorbije dagen te veel berichtjes ontvangen van Marokkaanse journalisten. Maar dat maakte Genk-speler Bilal El Khannouss (18) niet minder blij en vooral trots op zijn selectie voor het WK. In Qatar speelt hij met Marokko tegen zijn… ex-team België.
27 november stond al in het vet in zijn agenda, België-Marokko zal nooit een wedstrijd als een ander zijn voor Bilal El Khannouss. 18,5 jaar geleden werd hij geboren in Strombeek-Bever, als kind van Marokkaanse ouders kon hij kiezen tussen twee nationale ploegen. Bij de U15, U16 en U18 werd dat nog 13 keer België, vorig jaar nam hij de beslissing om in te gaan op de oproepingen voor de U20 en U23 van Marokko
“Het is een gevoelskwestie”, zegt El Khannouss. “Een keuze waar ik grondig over heb nagedacht en volledig achter sta. Het is fantastisch om erbij te kunnen zijn op een WK. Heel mijn familie is dolenthousiast. En trots, natuurlijk. Vier jaar geleden keek ik nog met vrienden op een groot scherm naar de wedstrijden van Marokko tegen Spanje, Portugal en Iran. (Lacht) Dat ging er vrij luidruchtig aan toe, ja. Het zal nu natuurlijk nog veel intenser zijn, als Marokko tegen België speelt. In Brussel, Antwerpen, eigenlijk over het hele land. Maar zeker voor mezelf. Het Marokkaans volkslied aanhoren, blijft speciaal. Het zorgt telkens voor kippenvel.”
Wanneer wist je dat je erbij zou zijn in Qatar?
“Donderdagmiddag, de selectie werd zoals de Belgische bekendgemaakt om 12 uur. Even later belde de teammanager me dat ik me maandag bij de selectie moest voegen in Qatar, er wordt een vlucht voor me geboekt naar Doha. Als ik het goed heb, spelen we er nog oefenduels tegen een plaatselijk team en tegen Georgië.”
Is deze selectie een complete verrassing voor je?
“De voorbije dagen was de hoop om erbij te zijn gegroeid. Ik kreeg steeds meer berichtjes en telefoontjes van Marokkaanse journalisten. Ik wist alleen niet goed wat ik ervan kon geloven. (Schatert) Journalisten vertellen zoveel. Maar ook de teammanager belde me, om even te informeren hoe het met me was. Toen had ik wel door dat ik een kans maakte.”
Je hebt nog geen enkele officiële interland gespeeld met Marokko.
“Alleen een officieus oefenduel tegen Madagaskar. We hadden op dat moment net een wedstrijd gespeeld met de U23 en mochten met een paar spelers één dag aansluiten bij de A-ploeg. Dat was best speciaal, met grote sterren als Hakimi en Ziyech. Maar ik heb mijn ding gedaan, zoals ik dat ook nu zal proberen te doen als ik een kans krijg.”
Spreek je nog vaak Arabisch thuis? Of wat is de voertaal in het Marokkaans team?
“Ik heb vooral met mijn grootouders Arabisch gesproken, thuis en op school was het Frans of Nederlands. Bij de nationale ploeg worden wel vier tot vijf talen door mekaar gesproken. Veel spelers zijn ook buiten Marokko geboren. De meesten spreken Frans, maar je hoort ook Engels, Spaans, Arabisch en Berbers.”
Met welke ambitie starten jullie in een groep met België, Kroatië en Canada?
“Heel simpel: ik mik zo hoog mogelijk. We zullen elke wedstrijd proberen te winnen. We zien wel hoe ver dat ons brengt.”
Kom je tegen de Rode Duivels oude bekenden tegen van bij de nationale jeugdploegen?
“Ik denk het niet. Maar Zeno Debast ken ik wel heel goed. Hij is één jaar ouder. Maar omdat ik al snel werd doorgeschoven, hebben we in de jeugd van Anderlecht vaak in dezelfde ploeg gespeeld. Wel jammer dat Bryan Heynen en Mike Trésor er niet bij zijn.”