“Gered van aanslag in Istanboel dankzij foute aanwijzing van gps”
TERREURAANSLAG ISTANBOEL/BERINGEN Beringenaar Ismail Karacaer bevond zich zondag vlak bij de drukke winkelstraat in Istanboel toen een jonge Syrische vrouw daar een bom liet ontploffen die aan zeker zes mensen het leven kostte. “Als mijn gps mij niet de verkeerde kant had opgestuurd, had ik dit misschien niet kunnen navertellen”, zegt hij.
In Istanboel lagen gisteren nog altijd 20 van de 81 gewonden in het ziekenhuis na de moordende aanslag. Een 23-jarige Syrische vrouw werd maandag in haar appartement in een buitenwijk van de stad gearresteerd. Volgens de politie heeft ze bekend dat ze de aanslag pleegde in naam van de Koerdische arbeiderspartij PKK, hoewel die elke betrokkenheid ontkent.
De explosie vond zondagnamiddag plaats in de populaire Istiklalstraat, vlakbij het beroemde Taksimplein. Daar was op dat moment ook Ismail Karacaer in de buurt. De Beringenaar was enkele dagen in Istanboel op vakantie met vrienden. “Het was mijn laatste dag in de stad en ik ging naar de Istiklalstraat om cadeautjes te kopen voor mijn gezin. Ik was op zoek naar een parfumerie, maar de gps stuurde mij eerst de verkeerde kant op. Toen ik naar de winkel wandelde, hoorde ik honderd meter voor mij die enorme knal. Ik dacht direct aan een bom. Er brak ook meteen paniek uit, mensen schreeuwden en liepen voor hun leven. Had de gps mij van de eerste keer juist gestuurd, dan had ik dit misschien niet kunnen navertellen. Het was een kwestie van minuten. Ik besef dat ik veel geluk heb gehad.”
Ismail was in Istanboel om te bekomen van de stress, nadat hij vorig jaar in zijn bedrijf door een inbreker werd beschoten. En een aantal weken geleden vond in de Brugstraat waar hij woont ook een schietincident plaats. “Maar wat ik nu heb meegemaakt, tart alle verbeelding. Ik heb doodsangsten uitgestaan, wist niet waar ik naartoe kon vluchten. Ik zag zwaargewonde mensen op straat liggen, zelfs dodelijke slachtoffers. Ik leef mee met die families. De ravage was enorm. Ik ben er nog steeds niet goed van.”
Familie
Ismail is nog in de buurt blijven rondhangen. “Ik was doodsbang, maar ik durfde mij niet te verplaatsen omdat ik bang was dat er nog een bom zou ontploffen. Vrienden van mij die in de straat wonen, hebben mij opgevangen. We hebben meteen naar mijn familie in België gebeld om te zeggen dat alles goed is met mij.” Intussen is Ismail weer thuis. “Ik wilde snel terug naar mijn vrouw en kinderen. Maar ’s nachts flitsen de beelden die ik heb gezien door mijn hoofd. Ik neem nu de tijd om enkele dagen te bekomen van wat ik heb meegemaakt.”