“Onze kinderen beseffen nu dat niet ieder kind dezelfde kansen heeft”
Drie jaar geleden werd het gezin van Geert Ilsbroekx (46) en Nancy Piccard (43) en hun kinderen Franne (15) en Yoene (13) uitgebreid met twee pleegkinderen: D. (7) en zijn zusje L. (6). Geert en Nancy kozen vooral uit idealisme voor het pleegouderschap.
“Toen ik jong was, heb ik altijd gezegd dat ik twee of vier kinderen zou willen. Maar toen onze twee kinderen geboren waren, bleek al snel dat we onze handen meer dan vol hadden”, vertelt Nancy Piccard.
Franne (15) en Yoene (13), de kinderen van Nancy en haar man Geert Ilsbroekx (46), zijn ondertussen tieners. “Enkele jaren geleden kregen we het gevoel dat er toch nog plaats was voor meer kinderen in ons gezin. Zo zijn we bij pleegzorg uitgekomen. In overleg met onze kinderen – zij moesten hier natuurlijk ook voor openstaan – hebben we ons kandidaat gesteld als ondersteunend pleeggezin. Dat wil zeggen dat je een pleegkind niet permanent opvangt, maar op regelmatige tijdstippen.”
In juli 2019 kreeg het gezin Ilsbroekx van Pleegzorg de goedkeuring voor het pleegouderschap. En toen ging het snel. “Eind augustus kregen we telefoon of we twee kindjes konden opvangen: een broertje en een zusje van toen 4 en 3 jaar oud. Omdat de twee kindjes elkaar kenden – dat was wel een vereiste voor ons – hebben we ermee ingestemd om hen in ons gezin op te nemen.”
Regeltjes
Het kennismakingstraject tussen pleegkinderen en pleegouders gaat altijd heel geleidelijk. “Eerst zijn we bij hen thuis op bezoek geweest.
Nadien hebben de kinderen onder begeleiding ons bezocht. Dan zijn ze een dagje bij ons geweest en vervolgens een weekend.”
Sinds november 2019 verblijven D. en L. – ondertussen 7 en 6 jaar oud – om het weekend bij het gezin van Nancy en Geert. “Alleen tijdens de eerste lockdown, in het voorjaar van 2020, kon dat niet. Maar toen fietsten we wel regelmatig naar hen en zwaaiden we vanop afstand naar elkaar.” Twee extra kinderen in het gezin, dat was toch wel even wennen. “Zeker in het begin”, zegt Nancy. “Je hebt in een gezin allerlei regeltjes, waar je zelf al lang niet meer bij stilstaat. De schoenen hebben een vaste plaats, aan tafel heb je bepaalde gewoontes. Het duurt toch wel even vooraleer ook je pleegkinderen met die regeltjes mee zijn. Daarnaast zorgen twee pleegkinderen voor heel wat extra zorg. Je wil natuurlijk ook voor hen het allerbeste.”
KSA
Ook voor Franne en Yoene was het in het begin wat wennen. “Maar ondertussen klikt dat heel goed”, zegt Nancy. “Ze zijn altijd blij als D. en L. komen. Ze spelen met hen of lezen hen voor uit een boekje voor het slapengaan. Onze pleegkinderen zijn echt een verrijking voor onze kinderen. Ze beseffen nu ook heel goed dat niet alle kinderen dezelfde kansen hebben.”
D. en L. verblijven in het weekend van zaterdagvoormiddag tot zondagavond 18 uur bij het gezin van Nancy en Geert. “Vroeger bleven ze tot 16 uur, maar ze zijn hier ondertussen bij de KSA en die activiteit is om de twee weken op zondagnamiddag. D. en L. gaan altijd samen naar de KSA. Ze zijn enorm gehecht aan elkaar. Ze slapen ook nog altijd op dezelfde kamer.”
Of Nancy en Geert geen schrik hebben voor het moment dat het pleegouderschap afloopt? “Dat kan in principe op elk moment”, zegt Nancy. “We zouden ze dan natuurlijk enorm missen. Maar als ondersteunend pleegouder moet je daar altijd rekening mee houden. Moest het ooit zover komen, vangen we misschien nog wel andere pleegkinderen op. Er zijn nog altijd lange wachtlijsten.”
RAF (50) EN WENDY (49) UIT RIEMST