“Soms werden ze opgesloten in ‘de helkamer’”
KINDEROPVANG VLAAMS-BRABANT Het Vlaams Expertisecentrum Kindermishandeling (VECK) moet in opdracht van Vlaams minister van Welzijn Hilde Crevits (CD&V) de probleemcrèches van Mippie en Moppie grondig doorlichten. “Mijn dochter werd opgesloten in de garage omdat ze ‘lastig’ was”, getuigt Glenda Verboomen, mama van Féline (5).
“Het agentschap Opgroeien herevalueert momenteel alle kinderopvanginitiatieven onder de groep Mippie en Moppie”, zo klinkt het bij het kabinet van minister Hilde Crevits. “Ook het Vlaams Expertisecentrum Kindermishandeling is gevraagd om de opvanglocaties te onderzoeken. Ik verwacht eerstdaags uitsluitsel.” Het VECK is door de Vlaamse overheid erkend als partnerorganisatie van de Vertrouwenscentra Kindermishandeling. Het centrum wil meer aandacht voor het maatschappelijk probleem én het aanpakken.
Na de onmiddellijke sluiting van een van de vijf Mippie en Moppie-vestigingen in Keerbergen midden november is het niet geheel ondenkbaar dat er na de doorlichting nog zullen volgen. Na het incident waarbij een kind aan zijn bedje was vastgebonden met duct tape en verslagen die bol staan van de incidenten, komen nieuwe schrijnende toestanden aan het licht. Voor Glenda Verboomen (37), moeder van Féline, vielen de puzzelstukjes in elkaar toen ze de nieuwsberichten las. Haar dochter is vijf jaar en gaat naar school, maar verbleef van 2018 tot 2020 in de Eppegemse vestiging van de crèche. Heel die periode lang was Féline bijzonder angstig, gevoelig en bovenal: er kwam amper een woord uit toen haar ouders haar ’s avonds ophaalden. “We dachten even aan een autismestoornis. We zochten het dus altijd bij ons kind in plaats van bij de crèche.”
Blauw oog
Glenda startte haar eigen onderzoek en contacteerde begeleidsters die destijds voor Féline hadden gezorgd. “Wat blijkt? Mijn dochter werd verwaarloosd en mishandeld. Als baby werd haar melkflesje in haar mond geramd, en als ze niet meteen dronk, werd ze zonder voeding te slapen gelegd. Als onrustig kind had Féline het soms moeilijk en dan werd ze letterlijk verbannen naar haar bedje. Ze heeft er soms hele dagen gelegen zonder dat iemand naar haar omkeek. De begeleidsters moesten de orders van de uitbaatster strikt volgen.”
“Soms werd ze zelfs opgesloten in de garage”, vervolgt de mama. “De buurman hoorde er vaak kindjes huilen. Er was ook een aparte strafkamer die de verzorgsters onder mekaar de ‘helkamer’ noemden. Maar het ging zelfs verder: op een dag kwam mijn dochter thuis met een blauw oog. Toen ik aan de uitbaatster vroeg hoe dat kwam, zei ze dat mijn dochtertje waarschijnlijk van de glijbaan was gevallen.”
Féline zit ondertussen in de derde kleuterklas en doet het goed. “Ze is zelfs voor op haar ontwikkeling. Ze is nog altijd angstig wanneer ze alleen moet gaan slapen en ze krimpt ineen wanneer iemand boos is op haar, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn dochter veerkrachtig genoeg is opdat deze nare ervaringen haar niet blijvend zullen tekenen.”