80.000 verkeersdoden in 50 jaar tijd: “Een stad zo groot als Hasselt”
VERKEERSVEILIGHEID HASSELT In 50 jaar tijd vielen er 80.000 verkeersdoden, ongeveer evenveel als het inwonersaantal van Hasselt. Vias en de vzw Ouders van Verongelukte Kinderen rolden zondag symbolisch een tapijt uit met de namen van de slachtoffers. “Hier staan de namen van mijn partner en zoontje.”
In 1972, exact een halve eeuw geleden, noteerden we met 3.101 personen het hoogste aantal verkeersdoden ooit in ons land. “Sindsdien is het aantal verkeersdoden progressief gedaald”, stelt Stef Willems, woordvoerder van Vias Institute. “In 2019 waren er 644 verkeersdoden en vorig jaar 516. Toch staat de teller van het aantal verkeersdoden sinds dat rampjaar op 80.000, dat is evenveel als het aantal inwoners van de stad Hasselt. Daarom komen we op deze Internationale Herinneringsdag voor Verkeersslachtoffers symbolisch samen in de Limburgse hoofdstad. We rollen een tapijt uit met de namen van alle slachtoffers.”
Jeffrey en Tibo
Twee van de slachtoffers op het tapijt zijn Jeffrey (24) en Tibo (2), de partner en het zoontje van Saartje Bruelemans uit Leopoldsburg, die zeventien jaar geleden verongelukten. “Jeffrey ging als vrachtwagenchauffeur regelmatig naar Engeland en wij reisden wel eens met hem mee”, begint Saartje haar getuigenis. “Op twee kilometer voor de plaats waar we de boot zouden oprijden, kwam een vrachtwagen ons slingerend tegemoet. De chauffeur had zijn stuur duidelijk niet meer onder controle. Jeffrey besloot om van de weg af te gaan en zette zich op de berm. Hij ving de volledige klap op en bleef roerloos achter zijn gordel vastzitten. Zijn stuur en dashboard, alles was weg. Zelf was ik geen moment buiten bewustzijn. Mijn moederhart klopte in mijn keel. Waar was Tibo? Ik hoorde mijn zoontje kreunen maar vond hem niet tussen al die ravage. Gelukkig stopten omstanders meteen om ons te helpen.” Wat volgde, was een rollercoaster van emoties: “In het ziekenhuis kreeg ik te horen dat ik zwanger was. Geen complete verrassing: Jeffrey en ik zouden na het weekend een zwangerschapstest doen. Ik zat in een rolstoel en wilde zo snel mogelijk naar mijn zoontje, maar werd naar een kamer gereden. Daar kreeg ik het nieuws dat
Tibo het niet gehaald had, hij was zelfs niet naar het ziekenhuis gebracht. Mijn zonnetje werd voor altijd een sterretje.”
Het leven van Saartje veranderde voorgoed, maar ze vond wel de kracht om door te gaan. “Ik heb intussen twee zonen: Stef (17) en Mick (13). Als Stef straks de baan zou opgaan, reken ik op de alertheid van alle chauffeurs. Ik vertel dit verhaal in de hoop zo veel mogelijk mensen een geweten te schoppen in het verkeer.”
Hallucinant
De Internationale Herinneringsdag voor Verkeersslachtoffers wordt wereldwijd georganiseerd door de Verenigde Naties, en in België gepromoot door de vereniging Ouders van Verongelukte Kinderen (OVK). “We rollen het tapijt met 80.000 namen vandaag uit in Hasselt, omwille van de pakkende symboliek”, legt Koen Van Wonterghem, gedelegeerd bestuurder van OVK uit. “In 50 jaar tijd liet een hele stad het leven in het verkeer. Een schrijnend beeld.”
Ook Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken Lydia Peeters (Open Vld) was aanwezig tijdens het herdenkingsmoment. “De laatste cijfers van de verkeersveiligheidsbarometer suggereren dat het aantal verkeersdoden in 2022 weer lichtjes zal stijgen. Hallucinant natuurlijk. We investeren maximaal in veilige en comfortabele infrastructuur, plaatsen trajectcontroles, blijven middelen voorzien voor educatie en sensibilisering en toch zien we helaas geen positieve evolutie in de ongevallencijfers. We monitoren ons verkeersplan permanent, focussen vooral op gedrag en zullen bijsturen waar nodig.”