Noah is eerste kinderburgemeester met donkere huidskleur in Limburg
LUMMEN Noah Cardinaels (11) is de nieuwe kinderburgemeester van Lummen. Als jongen met een donkere huidskleur is het zijn ambitie om racisme uit de wereld te bannen. Niet toevallig is Martin Luther King zijn grote voorbeeld.
De nieuwe kinderburgemeester zit in het zesde leerjaar van Daltonschool De TalenTuin in Lummen, maar woont in… Beringen. Niet eenvoudig om dan verkozen te raken in de kindergemeenteraad. Laat staan om kinderburgemeester van Lummen te worden. “We wonen net over de grens”, knikt mama Inne Weyens. “Bovendien zit Noah in een kleine school met maar twee vertegenwoordigers in de kindergemeenteraad. Dat betekent dat ook kinderen van andere scholen voor hem hebben gestemd. Zijn verkiezing was een grote verrassing, maar we zijn natuurlijk wel supertrots op Noah.”
Je kan natuurlijk niet naast de huidskleur van de nieuwe kinderburgemeester kijken. Zijn roots liggen in Kenia. Op 1-jarige leeftijd werd Noah geadopteerd en belandde hij in ons land. Ook zijn zusje Esmée werd geboren in Afrika, zij komt uit Oeganda. Noah voert gelijkheid hoog in het vaandel. “Martin Luther King is mijn grote voorbeeld. Hij kwam op tegen racisme. Dat wil ik ook doen.”
Europees Parlement
Noah woont dan wel in Beringen, maar zijn leven speelt zich wel grotendeels af in Lummen. Hij gaat er niet alleen naar school, hij volgt er ook pianoles aan de muziekacademie en speelde een tijdje voetbal bij VK Gestel. Zijn grootouders wonen ook in Lummen. Grootvader Raymond Weyens zat er in de jaren tachtig overigens zes jaar in de gemeenteraad. “Ik ben erg geïnteresseerd in politiek”, vertelt Noah. “Afgelopen zomer maakten we met de familie een roadtrip door Italië, Zwitserland en Frankrijk. Op mijn vraag hebben we toen ook een bezoek gebracht aan het Europees Parlement
in Straatsburg. Ik wou echt zien hoe die parlementsleden daar werken. Het was een heel leerrijk bezoek. Als ik bij oma en opa ben, dan lees ik ook veel in de krant, vooral de artikels over politiek.” Vorig jaar was Noah al schepen voor verkeer. In die functie ijverde hij voor een regenboogzebrapad aan zijn school. Dat bleek niet te kunnen. Als alternatief werd dan maar een elektriciteitskastje aan ontmoetingscentrum Oosterhof in de regenboogkleuren geschilderd. In zijn verkiezingsspeech hamerde hij ook op diversiteit. “Het maakt niet uit of iemand zwart, blank of geel is. Iedereen moet zich goed kunnen voelen in zijn omgeving.”
Regenboogkleuren
Opkomen voor de zwakkeren zit Noah in het bloed. “Als ik zie dat kinderen gepest worden, dan word ik echt boos. Bij een ruzie op de speelplaats, ga ik altijd bemiddelen. Eigenlijk ben ik een soort therapeut. Op school zitten ook enkele Oekraïense leerlingen. Als ze iets niet begrijpen, probeer ik hen te helpen met vertalen.” Bij zijn verkiezing tot kinderburgemeester kreeg Noah de felicitaties van de grote burgemeester Luc Wouters en schepen van jeugd Wim Vangeel. Of hij goede raad van hen heeft gekregen? “Nog niet, dat zal nog wel komen. Ik denk dat ik ook hen misschien zal kunnen helpen. Niet met de administratie, maar ik kan wel een paar ideetjes aanreiken. Daarover wil ik eerst nog brainstormen met alle kinderraadsleden. Met de kindergemeenteraad wil ik zeker een dagje gaan meewerken in een rusthuis en speelgoed inzamelen voor kansarme kinderen.” Of Noah de ambitie heeft om later ook in de grote politiek te stappen? “Ik denk het niet, ik wil liever piloot worden.”
MAASEIK