Moeder sleept brandende gaskachel met blote handen naar buiten
ONTPLOFT
Wendy Vanryckeghem is blij dat ze het nog kan navertellen. “We hebben problemen met de boiler en de verwarming. In afwachting van dat die worden hersteld, verwarmen we ons met een gasbrander”, doet de bewoonster van de huurwoning haar verhaal. “Maar op een gegeven moment gaf die een vonk en ontstond er vuur. Waarom weten we niet. Dat was ferm schrikken.”
Wendy was niet alleen thuis. “Het was twintig voor acht ’s morgens en dus waren de kinderen er ook nog, klaar om naar school te vertrekken. Toen ik zag dat er aan de gasfles van de gasbrander vuur ontstond, raakte ik in paniek. Ik duwde eerst mijn zoontje van vijf weg, zodat hij uit de buurt van de brander was. Ook mijn ander zoontje van drie en onze honden stuurde ik naar de garage. Daarna heb ik zonder nadenken de brander naar buiten getrokken om daar het vuur te blussen met een natte handdoek. Maar dat lukte niet. Ik dacht: het kan beter vanachter in de tuin branden dan in mijn huis waar de kinderen zijn. In de tuin knalde de gasbrander nog en iets later ontplofte de gasfles. Ik heb heel veel chance gehad dat het niet in mijn gezicht ontplofte.” Wendy verwittigde zelf de hulpdiensten en haar man. Ze heeft naar eigen zeggen veel geluk gehad. “Toen ik de brander naar buiten droeg, had ik geen pijn en wist ik niet dat ik verbrand was. Het medisch team dat ter plaatse kwam, verzorgde me. Daarna werd ik naar het ziekenhuis in Heusden gebracht. Ik heb tweedegraads brandwonden aan mijn linkerhand, de rechterkant van mijn gezicht is verbrand (eerste graad) en de helft van mijn haren is weg door het vuur. Maar oké, dat groeit wel opnieuw. Ik ben vooral blij dat mijn kinderen en honden niets hebben, alles voor hen, hé. Morgen (vandaag, nvdr.) moeten we terug naar het ziekenhuis om de brandwonden op mijn arm te laten verzorgen.”
Huurhuis
Stefan, Wendy’s partner, was op het moment van de brand al vertrokken naar het werk. Het gezin huurt de woning. “Ik werk in Beringen en ga met de fiets. Toen Wendy mij opbelde, ben ik in een ruk naar thuis gefietst. Ik was zo bang dat er iets met hen was gebeurd. Bij aankomst zag ik veel rook in onze woning. Onze ramen in de living gaan niet open, dus hebben we al de hele dag alle deuren opengezet. De schade binnen valt mee. De televisie en een schilderij zijn een beetje gesmolten. Moest de woning in orde zijn, dan hadden we dit niet moeten meemaken”, aldus Stefan.