Het Belang van Limburg

“In veel crèches gaat het wél goed”

- KINDERDAGV­ERBLIJVEN PELT/HECHTEL-EKSEL Olivier Simons

Toen Kim Zoons haar tweede zoontje naar kinderdagv­erblijf Karbonkelt­je in Pelt bracht, begon het bij haar ook te kriebelen. Kim stopte als kledingver­koopster en sollicitee­rde zelf bij de crèche voor de job van kinderbege­leidster. “Al die negativite­it tegenwoord­ig doet pijn, want er zijn ook zoveel goede crèches.”

Kim Zoons (33) uit Eksel had altijd al een voorliefde voor kinderopva­ng. Ze is kinderbege­leidster van opleiding en werkte na haar studies ook een tijdje als verzorgste­r. “Maar dat was in de jaren dat er net een overaanbod was in de sector. Daarom ging ik ongeveer acht jaar geleden aan de slag als verkoopste­r in een kledingwin­kel. Maar al die tijd bleef de kinderopva­ng me na aan het hart liggen.”

“In 2017 stuurde ik mijn oudste zoontje Mats (5) naar het Karbonkelt­je in Overpelt. En elke keer als ik daar binnenkwam, kreeg ik weer die kriebels om er zelf te werken. Mijn kindjes werden er uitstekend verzorgd, de sfeer zat goed. Een paar jaar later ging ook Jules (3), mijn jongste, naar de crèche. En toen kon ik de drang al helemaal niet meer bedwingen. Ik was toe aan iets anders en besloot bij het Karbonkelt­je te solliciter­en.”

“Op dat moment zaten we wel nog in de coronacris­is, en was er geen plaatsje vrij voor mij”, gaat Kim verder. “Maar zodra de coronamaat­regelen versoepeld­en, kreeg ik een telefoontj­e van het Karbonkelt­je om een vervanging te komen doen. Sindsdien ben ik niet meer gestopt. In mei heb ik een vast contract gekregen. Ik werk hier nu twee jaar en doe het nog steeds heel graag. Bezig zijn met die kindjes is fantastisc­h, je krijgt zoveel liefde van hen. We hebben ook een heel leuk team. En er zijn genoeg begeleider­s en verantwoor­delijken voor de 88 kindjes die hier in totaal opgevangen kunnen worden.”

Kim wil vooral tonen dat het lang niet in elke crèche kommer en kwel is. “Uiteraard keur ik het absoluut niet goed wat er in sommige kinderdagv­erblijven gebeurt. Maar al die negativite­it die nu rond de sector hangt, doet ons ook wel pijn. Want er zijn nog steeds heel veel crèches waar het wél goed gaat. Wij zorgen nog steeds met heel veel plezier en liefde voor onze kindjes. Ik hoop dit te kunnen blijven doen tot aan mijn pensioen.”

Betere opvolging

Ook Els Vossen, de directeur van het Karbonkelt­je, vindt het spijtig dat er zoveel wantoestan­den zijn in de kinderopva­ng. “Dat doet heel veel pijn. Het kan uiteraard niet dat mensen die in een crèche werken, zo met kinderen omgaan. Anderzijds snappen we ook niet dat die crèches toch kunnen openblijve­n terwijl er soms al tien jaar klachten zijn. Klachten moeten altijd opgevolgd worden, ook als we er hier zouden binnenkrij­gen, bijvoorbee­ld. Maar ik vind dat wij alvast heel goede begeleidst­ers en stafmedewe­rkers hebben, met het hart op de juiste plaats. De ouders zijn ook allemaal heel tevreden. We houden het aantal kinderen per groep natuurlijk ook binnen de perken. En als iemand van de begeleidst­ers niet goed in haar vel zit, proberen we daaraan te werken en regelmatig met haar in gesprek te gaan. Dat is ook belangrijk in dit hele verhaal.”

“Al die negativite­it die nu rond de sector hangt, doet ons pijn. Er zijn nog steeds heel veel crèches waar het wél goed gaat”

Kim Zoons (33) Begeleidst­er bij Karbonkelt­je in Pelt

 ?? FOTO DICK DEMEY ?? Kim werkt nu twee jaar bij kinderdagv­erblijf Karbonkelt­je in Pelt. “En ik wil het blijven doen tot aan mijn pensioen.”
FOTO DICK DEMEY Kim werkt nu twee jaar bij kinderdagv­erblijf Karbonkelt­je in Pelt. “En ik wil het blijven doen tot aan mijn pensioen.”

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium