Na 42 miljoen stickers en 62 jaar kiest Rode Kruis voor koerswijziging
Het coronavirus heeft een nieuw slachtoffer geëist. De onverwoestbaar geachte stickeractie van het Rode Kruis zal volgend jaar niet meer plaatsvinden. Eind april zullen de stickers voor het eerst sinds 1961 dus niet onze dashboards sieren. Het Rode Kruis Vlaanderen sprak altijd vol liefde over zijn meest bekende en succesvolle actie. Maar grote woorden als ‘iconisch’ en ‘erfgoed’ konden niet voorkomen dat de verkoop vaart begon te verliezen.
Op het hoogtepunt in 2018 leverden de stickers nog 3,56 miljoen euro op. Tot dan ging het crescendo, maar sindsdien is de daling ingezet. De coronapandemie zorgde voor historisch lage cijfers. Dit jaar had het bedrag weer boven de 3 miljoen moeten pieken. Dat is niet gelukt. En dat is een probleem. De jaarlijkse verkoop is de financiële ruggengraat van de 225 lokale afdelingen. Het geld is nodig voor de dagelijkse werking, de aankoop van nieuw materiaal en het geven van cursussen.
Pleisteractie
Maar niet getreurd. Het Rode Kruis komt met een nieuwe actie die sterk lijkt op de oude. Ook dit voorjaar zullen vele vrijwilligers postvatten aan kruispunten en parkings in heel Vlaanderen. Je zal niet naar je portefeuille moeten duiken voor een sticker, maar voor pleisters. Eén briefje van 5 euro zal niet volstaan. De prijs wordt verdubbeld: 10 euro. De prijsverhoging komt op een ongelukkig moment. Iedere euro is er momenteel twee waard. Toch hoopt het Rode Kruis met de eerste pleisteractie weer door het plafond van de 3 miljoen euro te breken. “We zullen zien of de nieuwe formule werkt. We hebben alle begrip voor mensen die het te veel vinden, maar hopelijk zijn er ook heel wat mensen die het financieel wel aankunnen om hun lokale afdeling te steunen”, zegt woordvoerder Deman. Het is pas de eerste prijsverhoging sinds 1993, toen gingen de stickers van 100 naar 200 frank, en er zijn afdelingen die de middelen dringend nodig hebben. “We hebben 30 jaar de stijgende prijzen niet gevolgd. Nu we een nieuw product hebben, is het niet meer dan logisch dat we de prijs aanpassen.”
Autowimpels
Het is niet de eerste make-over die het Rode Kruis Vlaanderen doorvoert. De originele actie dateert uit de jaren 50. Het aantal autoongevallen steeg toen spectaculair. Het toen nog ‘Belgische Rode Kruis’ reageerde daarop door hulpposten op te richten langs drukke wegen. Om die te financieren, werden autowimpels verkocht. In 1961 werd overgeschakeld op de meer succesvolle stickers, toen wel nog zonder tekenfiguren.
Ieder jaar kwam dezelfde vraag terug: kunnen jullie niet iets nuttigers verkopen? De fameuze stickers werden vooral gekocht om op het dashboard te leggen en verkopers duidelijk te maken: Ik heb er al één. “Het is spijtig dat je iets verkoopt dat voor afval zorgt. We wilden een meer bruikbaar product”, zegt Deman. De keuze voor pleisters is evident. Sleutelhangers zijn er al in overvloed en het Rode Kruis wou iets dat overduidelijk gelinkt kon worden aan de eigen medische activiteiten. Op het oog verandert weinig. De pleisters zitten in een sleeve, een langwerpige verpakking, die veel weg heeft van de klassieke stickers. Er wordt weer met stripfiguren gewerkt. De Smurfen krijgen opnieuw de primeur. Die hadden ze in 1983 ook, toen er voor het eerst figuurtjes op de stickers werden gezet. Het succes was enorm: de verkoop verdubbelde tegenover het jaar voordien. Of de pleisters die prestatie kunnen herhalen, zal in het voorjaar blijken.