“De Bruyne moet de knop sneller omdraaien”

“25 mei 2016. Die ochtend stond ik aan de oevers van het meer in Lausanne, waar de Rode Duivels trainden. Negentien dagen voor hun openingsmatch van het EK in Frankrijk tegen Italië. Een Zwitsers zonnetje scheen, maar op het gezicht van Kevin De Bruyne stond onweer. Ik zag hoe de toen 25-jarige Duivel tijdens een oefenpartijtje plots Divock Origi de mantel uitveegde. Omdat de Houthalense spits een gat van veertig meter had laten vallen. De Bruyne foeterde bij bondscoach Marc Wilmots, haalde zijn gps-tracker misnoegd van de borst en zwierde die boos over de zijlijn.”

“Zes en een half jaar later is er niets veranderd. Dat is geen verrassing. De Bruyne is altijd een winnaar geweest en zal dat altijd blijven. Zo was dat al in de jeugdreeksen van KRC Genk, zo was dat woensdagavond tegen Canada. De Bruyne kan niet alleen ongelooflijk goed voetballen, hij weet ook perfect hoe het spelletje in mekaar steekt. Omdat er achterin te weinig voetballend lef werd getoond, moest te vaak de verre pass verstuurd worden, tot grote ergernis van De Limburgse Drongenaar. Als het even kon, zou hij zich ter plekke elf keer klonen, om van achteruit voetballend de oplossing te zoeken en zichzelf tussen de linies aan te spelen.”

“Is er iets mis met de woede van De Bruyne, moet Martinez hem op het matje roepen? Neen, natuurlijk niet. Alleen moet de City-ster de knop snel genoeg omdraaien, tijdens de wedstrijd al, niet erna. Zodat hij en de ploeg beter gaan voetballen. Anders is zijn terechte kritiek een maat voor niks. Anders wordt het wel een issue binnen de groep.”