“De jeugd vindt me een opa, maar ik voel me 25 jaar”
LEOPOLDSBURG
Na een half leven in de horeca wil Erwin van Ierland het op zijn vijftigste over een andere boeg gooien. “De dood intrigeert me heel erg.”
“Ik ben iemand die niet graag gefotografeerd wordt”, zegt Erwin van Ierland. En toch bood hij zich aan voor een fotosessie met fotografe Inge Delee. “Ik had wat lichamelijke problemen en had niet veel omhanden. Daarom heb ik me aangemeld, al was ik heel zenuwachtig voor de fotosessie.” (lacht)
Die lichamelijke problemen, onder meer een operatie aan de knie en een dubbele liesbreuk, deden hem een punt zetten achter een lange carrière in de horeca. “Ik ben op dit moment op zoek naar werk. Dat kan in allerlei sectoren zijn, maar mijn uiteindelijke droom ligt in de uitvaartsector. De dood intrigeert me heel erg. Dat is begonnen op mijn negende, toen mijn opa overleden is. Toen mijn eigen ouders gestorven zijn, heb ik zo veel mogelijk zelf gedaan, van wassen over aankleden tot kisten. Dat is ongebruikelijk, maar ik vind dat het een grote waarde heeft voor het rouwproces.”
Rouwdoula
Momenteel volgt Erwin een opleiding tot rouw- en verliescoach. “Uiteindelijk zou ik heel graag een rouwdoula worden, zoals dat in Nederland bestaat. Iemand die een soort buddy is die een familie bijstaat tijdens het afscheid van een dierbare. Dat kan vanaf het moment dat iemand te horen krijgt dat hij of zij niet meer lang te leven heeft. En het hoeft niet te stoppen na de uitvaart, ook nazorg is heel belangrijk.”
Aan dromen geen gebrek, ook niet op zijn vijftigste. “De leeftijd bevalt me wel. Ik ben zestien jaar samen met mijn man en we hebben drie volwassen kinderen uit zijn vorig huwelijk met een vrouw. Oké, ik heb het voorbije jaar wat gesukkeld met mijn gezondheid en je merkt wel dat je lichaam niet meer is wat het geweest is. De jeugd ziet je al snel als een opa, maar vanbinnen voel ik me nog 25.”