Het gezond verstand van Zakia Khattabi
Welke zin heeft het, in de huidige Belgische politieke configuratie, om partijprogramma’s te kwantificeren als geen enkele partij, bij gebrek aan een absolute meerderheid, die op eigen kracht zal kunnen uitvoeren? De vraag komt van Zakia Khattabi, federaal minister van klimaat, leefmilieu en duurzame ontwikkeling voor Ecolo en ze heeft een punt. De vraag is bijzonder pertinent na de publicatie van de doorlichting van verkiezingsbeloften van politieke partijen door het federaal planbureau. Partijen legden selectief een aantal verkiezingsbeloften voor aan het Federaal Planbureau in de hoop daar vooral communicatief mee te kunnen uitpakken wetende dat ze daar achteraf helemaal niets mee zijn, aangezien elke coalitie per definitie van partijen vergt dat ze water bij de wijn doen. U weet ondertussen ook dat u het gros van de kiesbeloften eigenlijk bij het grof vuil mag dumpen aangezien de budgettaire situatie het gewoon niet toelaat om roekeloze beleidsvoorstellen om te zetten in praktijk.
Nog straffer, geen enkele van de voorgelegde voorstellen kwam in de buurt van wat nodig is om het begrotingstekort aanzienlijk te doen dalen, om de tewerkstellingspercentage te doen stijgen naar 80 procent of om de productiviteit ernstig te vergroten. Die verbeterde productiviteit en verhoogde tewerkstellingsgraad is nochtans belangrijk voor de verzekering van de f inanciering van onze sociale zekerheid, waar de pensioenen en de gezondheidszorg met kop en schouder bovenuit steken. En toch zullen kandidaten van verschillende partijen u proberen te overtuigen met onrealistische voorstellen om na de verkiezingen met een uitgestreken gezicht te verkondigen dat de tijd van campagne voeren voorbij is en dat men nu verantwoordelijkheid moet nemen.
Die verantwoordelijkheid drukt zich in de Wetstraat uit in budgettaire beleidsruimte en die is heel krap. Daar legde gouverneur van de nationale bank van België Pierre Wunsch deze week nog eens extra de nadruk op tijdens zijn voordracht in het kader van Rerum Novarum, de jaarlijkse hoogmis van de christelijke arbeidersbeweging. Als de volgende regering verder gaat op het elan van de huidige, dus bij ongewijzigd beleid, dan zal het tekort jaarlijks toenemen met 2,5 miljard euro. U leest dat goed. In La Libre Belgique stelde Khattabi daarom voor om het federaal planbureau nauw te betrekken bij de regeringsonderhandelingen, om geloofwaardigheid te geven aan akkoorden van de meerderheid, in plaats van geloofwaardigheid te geven aan de partijen. “Als we deze keer onderhandelen, willen we dat tegelijkertijd over de begrotingslijnen wordt onderhandeld”. Een pleidooi voor prudentieel beleid. Wie kan daar tegen zijn?
“Khattabi stelt voor om het federaal planbureau nauw te betrekken bij de regeringsonderhandelingen, om geloofwaardigheid te geven aan akkoorden van de meerderheid, in plaats van geloofwaardigheid te geven aan de partijen”