Waarom Westerlo al mag dromen van het behoud
Westerlo en AA Gent strijden vrijdag in een rechtstreeks duel om de tweede plaats. Toch weigeren ze in Het Kuipje de ambities bij te stellen. Niet degraderen, blijft het enige doel. Wij zetten vijf redenen op een rij waarom het behoud al een feit is.
Uitstekende thuisreputatie
Westerlo is in eigen huis al meer dan twee jaar ongeslagen. De laatste competitienederlaag dateert van 15 september 2012, daarna werd er 38 keer minstens een punt gepakt. Slechts vier wedstrijden werden op het hoogste niveau gespeeld, maar met een zege tegen Lokeren en gelijke spelen tegen Anderlecht en Zulte Waregem toonden de Kemphanen dat ze tegen iedereen op punten mogen rekenen.
‘Als we onze efficiëntie kunnen behouden, dan zijn we moeilijk te kloppen’, zegt topschutter Frederic Gounongbe hoopvol. ‘Ook tegen AA Gent moeten we vol voor de drie punten gaan.’
Middenvelder Jarno Molenberghs maakte de ongeslagen reeks van dichtbij mee: ‘Gedreven door het enthousiasme is in Het Kuipje geen enkele tegenstander met ons klaar.’ De remonte tegen Zulte Waregem (van 0-2 naar 2-2) is daarvan het recentste bewijs.
Efficiënte spitsen en scorende middenvelders
Met 21 doelpunten is Westerlo na 9 speeldagen de productiefste ploeg. De onbeschikbaarheid van Frederic Gounongbe is een serieuze domper, maar met acht scorende spelers heeft Dennis van Wijk alternatieven achter de hand. Een opsteker is dat met Geudens, Annys en Lecomte ook de middenvelders de weg naar doel vinden.
Geen ego's
De groepsgeest is één van de sterkste punten van dit Westerlo. Met 17 Belgen op 23 kernspelers is het gevaar voor kliekjesvorming sowieso beperkt, maar iedereen gunt elkaar ook het succes. ‘Ik ben niet jaloers op Gounongbe en Aoulad’, vertelde Lecomte nog vóór de wedstrijd tegen Cercle Brugge. De Gouden Stier van Westerlo liet geen moment onbenut om de Fransman in de bloemetjes te zetten: ‘Hij is een sleutelspeler voor onze ploeg. Zonder de aanvoer van de middenvelders kunnen de aanvallers niet scoren.’ Mohamed Aoulad werd de voorbije seizoenen omschreven als een ‘explosieve voetballer met een handleiding’, maar in de Stille Kempen komt deze ‘moeilijke jongen’ blijkbaar helemaal tot rust. ‘Een hele aangename jongen’, klikt het unisono bij spelers en omkadering.
Mentale veerkracht
De spelers van Westerlo hebben voldoende mentale veerkracht in huis. Al drie keer werd een scheve situatie omgezet en na de zware nederlagen tegen KV Mechelen en Olsa Brakel reageerde de revelatie van het seizoen telkens met een knappe ze- ge.
Die mentaliteit wordt er op training ingepompt door van Wijk. De Nederlander laat vrije trappen of hoekschoppen hernemen, legt wedstrijdjes stil en scheldt - indien nodig - zijn spelers de huid vol. ‘We krijgen hem allemaal wel eens over ons heen’, vertelde Annys eerder. ‘Maar op die manier maakt hij ons wel sterker.’
Realisme
‘Die derde plaats is een mooie anekdote, het enige wat nu telt is het behoud.’ Getekend: Gounongbe na de zege tegen Cercle Brugge. Wehadden er even goed de naam van Van Langendonck, Maertens of Apau kunnen invullen. Iedereen houdt immers de voetjes stevig op de grond.