Een lege doos

Kan iemand de boel op het laatste nippertje nog redden? Er lopen nog een paar mensen rond die het zouden kunnen, er zijn er vermoedelijk geen meer die het ook willen. Europees president Tusk is onverschillig, Commissievoorzitter Juncker is gedegouteerd, de Franse president Hollande is onmachtig. En geen van hen vermag iets zonder de Duitsers. Sinds het begin van de crisis kijkt iedereen naar bondskanselier Angela Merkel. Maar die laat niet in haar kaarten kijken. Er is het gewicht van de geschiedenis: Duitsland heeft eens te meer het lot van Europa mee in handen. Wil Merkel echt de Duitse leider zijn onder wie Europa opnieuw begint af te brokkelen? Maar er is ook het gewicht van de publieke opinie, perfect verwoord door Financieminister Schäuble, die de Grieken jaren geleden al uit de eurozone wilde kieperen. Wil Merkel echt de politica zijn die na jaren aan de top haar tanden stukbijt op een bende Griekse koppigaards en hun mini-economie van olijven, feta en toerisme? De deus ex machina komt altijd als je het niet meer verwacht. Maar in deze lijkt het waarschijnlijker dat ze helemaal niet komt. Merkel lijkt haar zinnen gezet te hebben op een nederlaag voor Tsipras en een regimewissel in Athe-