NEDERLAND HOOPT EN TREURT
Iedereen wil hardrijder Tom Dumoulin vandaag in het geel
Het is niet zo gek om te stellen dat Tom Dumoulin tijdelijk het Tom Boonenstatuut heeft bereikt. Donderdag, na de officiële Tourpresentatie klampten journalisten hem aan om te vragen hoe zijn dag er zo verder nog zou uitzien. Dumoulin was halverwege zijn antwoord – ‘beetje rusten, koffietje drinken’ – wanneer de persverant- woordelijke tussenbeide kwam. ‘Oké jongens, nu is het wel genoeg.’ Er bestaat onmiskenbaar een Dumoulin-gekte in Nederland. Fans hebben zich verenigd onder de noemer ‘Dumoulisten’, een toespeling op het Merckxisme, gelanceerd door wielercolumnist Frank Heinen. ‘Wij zijn een leger’, schrijft hij. ‘Een volstrekt vreedzaam leger dat hoopt op wereldheerschappij.’ Dumoulin zelf wacht dan de zware taak om rustig te blijven onder zoveel verwachting. ‘Ik was bang
dat het een soort van moeten zou worden’, zegt hij. ‘Maar nu heb ik er zin in. In een tijdrit kan je alleen maar zo hard mogelijk rijden. Dat is het zo'n beetje.’ Dumoulin is intelligent: hij wilde graag voor dokter gaan studeren, maar had pech bij de loting. Nuchter ook: hij schat zijn kansen heel realistisch in. ‘Ik wil een eerlijk verhaal vertellen’, zegt hij. ‘Ik ga mezelf niet tot favoriet bombarderen, dat ben ik niet. Maar ik ga er ook niet van weglopen. Daarom was ik ontgoocheld dat uitlekte dat ik wat ziek was na de Ronde van Zwitserland. Dat leek alsof ik meteen al excuses zat te bedenken. Dat is ook niet waar.’
De grote plaat
Kan Dumoulin de tijdrit vandaag winnen? Het parcours is hem in ieder geval op het lijf geschreven. ‘De afstand is nagenoeg ideaal’, zegt zijn trainer Adriaan Helmantel van Giant-Shimano. ‘Alleen had het wat technischer gekund. Het is best bochtig, maar het zijn geen moeilijke bochten. Ik heb het net nog even nageteld: tweeëntwintig bochten in totaal, maar amper in vier daarvan moet je echt in de remmen.’ Helmantel schat de kansen van Dumoulin heel realistisch in: ‘Het is simpel: als Tony Martin en Tom allebei op de top van hun kunnen presteren, dan wint Martin. Hij is nog iets sterker, nog meer de man van de grote plaat. En op dit parcours kan je die kracht echt wel kwijt. Maar als Tom alle aandacht op een positieve manier kan gebruiken. Als hij door de hype in Nederland boven zichzelf uitstijgt, dan kan hij Martin kloppen.’ Het enthousiasme rond Dumoulin heeft veel te maken met het feit dat het al van Erik Breukink in 1989 geleden is dat een Nederlander nog de gele trui droeg. ‘Ik ben daar niet mee bezig’, zegt Dumoulin. ‘Het is zoals met de laatste Nederlandse ritwinnaar. Daar werd ook constant naar gerefereerd: het is al van Weening in 2005 geleden... Maar toen won Lars Boom vorig jaar en een week later was dat alweer vergeten. Het hunkeren is vaak groter dan het moment zelf. Ja, ik heb het hele jaar toegewerkt naar die ene tijdrit, maar ik ben echt niet elke dag gaan slapen met het idee: ik moet en zal het geel pakken.’
TOM DUMOULIN
WIELRENNER 'Ik heb het hele jaar toegewerkt naar deze tijdrit, maar ik ben echt niet elke dag gaan slapen met het idee: 'Ik moet en zal geel pakken'