Vlaanderen moet jaloers zijn
Ook dit jaar is Wallonië er weer in geslaagd om een aankomst en een startplaats vast te leggen
Ik was donderdagavond niet aanwezig op de Tourpresentatie in Utrecht. Ik moet de komende weken al genoeg dezelfde koppen zien en dezelfde mensen de hand schudden. Ik had vrienden over de vloer en heb de show met een half oog gevolgd op televisie. Maar ik denk wel dat er heel wat Vlamingen en in het bijzonder enkele burgemeesters van Vlaamse steden de Nederlandse show met argusogen hebben gevolgd. Een tweede Tourstart op vijf jaar tijd in Nederland, nadat ze in 2010 ook al de Girostart naar Amsterdam haalden en in 2009 de Vuelta lieten starten in Assen. Vlaanderen – ik zeg met opzet niet België – moet het doen met niets. Eerlijk. Was de start in 2010 niet in Rotterdam geweest en morgen niet in Utrecht, dan hadden Brussel en Antwerpen mogen fluiten naar hun korte passages. Via Nederland is de kortste weg naar Frankrijk nu eenmaal over Vlaams grondgebied. In Wallonië hebben ze het wel begrepen. In 2012 bundelden de verschillende Waalse stadsbesturen en het gewest de krachten. Met als resultaat: Tourstart in Luik plus twee extra etappes op Waals grondgebied. Ook dit jaar weer zijn ze erin geslaagd om een aankomst en een startplaats vast te leggen. Vlaanderen doet het dit jaar met amper 64 Tourkilometers, Wallonië telt 232 kilometers. Terwijl de steden en stakeholders in Wallonië samenwerken, schieten de Vlaamse steden en stakeholders elkaar af. Wanneer Gent of Brugge de Tour willen binnenhalen, zijn de andere steden jaloers en werken ze tegen. Uiteindelijk hebben we niets. Het is nochtans niet zo moeilijk. In 2005 heb ik Yves Leterme nog meegepakt naar Parijs om hem voor te stellen aan de toenmalige Tour-baas Jean-Marie Leblanc. Ik ga niet beweren dat ik de drijvende kracht was achter de Tourpassage in Ieper. Maar in Vlaanderen zijn er genoeg mensen met wielercontacten om zulke zaken te regelen. In Vlaanderen organiseert elk dorp jaarlijks minstens een wielerwedstrijd en is elke Vlaamse stad betrokken bij een grote wielerklassieker. Ik schreef gisteren nog: Vlaanderen is geen grote wielernatie meer, maar een grote wielernatie geweest. Dat geldt niet alleen voor het aantal wielerploegen of aantal toprenners, maar is ook van toepassing op het organiseren van wedstrijden.