‘Ouders zoeken zelf geen hulp, je moet ze overtuigen’
Vereniging voor ouders van gehandicapte kinderen trekt aan alarmbel na gezinsdrama
‘Ouders van gehandicapte kinderen durven geen hulp te zoeken. Terwijl niemand 24 uur op 24 voor iemand kan zorgen.’ Marc Van Gestel, voorzitter van vzw Opvang Tekort en Zorggebruikers.be, roept de overheid op kwetsbare gezinnen actief op te sporen en hen te overtuigen hulp te aanvaarden. ‘Anders komen er gezinsdrama’s van, zoals woensdag in Tremelo.’ Marc Van Gestel (57) en zijn vrouw Hilde zijn de ouders van Ann, 32 en zwaar mentaal gehandicapt. Van Gestel is ook voorzitter van de vzw Opvang Tekort en Zorggebruikers.be, en pleit er al jaren voor om het tekort aan opvang in de sector aan te pakken. Wat woensdag in Tremelo gebeurde, is het ‘zoveelste gezinsdrama in de rij’, zegt hij. ‘Als we zoiets lezen, raakt ons dat emotioneel. Wij zijn ook al wat ouder, een van ons zal ooit ook alleen voor Ann moeten zorgen. We vrezen dat het niet de laatste keer zal zijn dat we zoiets lezen. Veel vooral alleenstaande ouders zitten in dezelfde wanhopige situatie. Bovendien beloofden velen aan hun partner op diens
sterfbed dat ze altijd thuis voor hun kind zouden zorgen. Een extra schuldgevoel erbij dus.’
Kortopvang
Van Gestel kroop in zijn pen naar aanleiding van commentaren die hij las op nieuwssites. ‘ Je kan je zoon toch niet in een instelling steken, als dieren in een zoo? Dat soort dingen. Wat een druk leg je dan op mensen? Er kleeft nog altijd een stigma aan voorzieningen voor mensen met een handicap. Maar ook de overheid legt er de nadruk op dat we allemaal zo lang mogelijk thuis voor onze dierbaren moeten zorgen. Dus durven mensen niet aan te geven dat het niet meer gaat. Wat gaan de mensen wel zeggen?’ Maar, zegt Van Gestel, andere mensen hebben daar niet over te oordelen. Die snappen niet welke belasting de continue zorg voor een hulpbehoevend kind is. Voortdurend zorgen, voortdurend beschikbaar zijn. Waardoor ze zich vaak geïsoleerd voelen. Daarom doet Van Gestel een oproep aan het VAPH, het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap. ‘Iedereen heeft recht op 20 à 30 dagen kortopvang per jaar. Om mantelzorgers eens een weekje rust te geven. Broodnodig, want niemand kan 24 uur op 24 voor iemand zorgen. Het VAPH zou in de gaten kunnen houden wie daar geen beroep op doet, en die mensen zelf contacteren. Mevrouw, u heeft hier recht op, het zal u deugd doen. De stap naar hulp zal dan makkelijker worden. Ik hoop op een actieplan daarrond.’
‘We doen al veel moeite om ons zorgaanbod bekend te maken’, reageert Karina De Beule van het VAPH op de oproep van Marc van Gestel. ‘Sinds twee jaar kunnen mensen ook een beroep doen op Rechtstreeks Toegankelijke Hulp, en moeten ze geen aanvraag meer indienen voor een verblijf of dagopvang. Het is goed
Niet vereenzamen
Maar ook de maatschappij, de omgeving van een gezin, heeft haar taak. ‘Laat de mensen niet vereenzamen. Laat ze niet aan hun lot over. Besef wat zorgen voor iemand inhoudt, en heb daar aandacht voor. Dat doen we vandaag veel te weinig.’