Dikke cheques, Iggy Pop en smerige sms’jes
Doe gekke beloftes
G Gelukkig heeft Herman Van Holsbeeck met zijn chih huahua Nutella al ee een hondje. Want zelfs als hij een nieuw huisdier zou kopen, zou manager Mogi Bayat zich met die deal moeien. Een grapje. Maar wel eentje dat vaak opduikt. Makelaar Mogi Bayat kroonde zich opnieuw tot de meester van de mercato. Hij is kind aan huis bij Anderlecht, Genk, Gent... Zo haalde Anderlecht maar één versterking op basis van zijn scoutingscel: de Egyptenaar Trezeguet. Nu ja, sommigen beweren dat Bayat ook een maandelijkse vergoeding krijgt als ‘scout’ van RSCA. Al ontkent hij dat. Feit is wel dat Mogi na flops als Pollet, N’Sakala, Colin en Marin iets goed moest maken met paars-wit en koos voor zekerheden als Ezekiel, Kara en Okaka. Voormalig Standard-voorzitter Roland Duchâtelet werd zelfs woest toen hij vernam dat Mogi de nieuwe makelaar werd van Ezekiel. Standard wilde de spits graag verder huren van Al Arabi, maar Bayat zou hem naar het Astridpark brengen. Het klikte sowieso niet tussen Duchâtelet en Bayat. Mogi noemde de miljardair Het Fantoom: de man die alles van bovenaf bepaalt zonder voetbalkennis. Het moest dus Anderlecht worden. Al één maand voor de Nigeriaan tekende, huisvestte Bayat hem in een hotel nabij Charleroi. De makelaar moest wel nog afrekenen met de afgevaardigden van Al Arabi, die Ezekiel liever bij Porto of Italiaanse clubs zagen omdat de commissies dan hoger waren. Die mannen sms’ten soms over Bayat: ‘Geloof die egotripper niet. Hij denkt niet aan de speler.’ Van Holsbeeck bemiddelde, maar finaal overtuigden ze Ezekiel met een gekke belofte. RSCA beloofde de Afrikaan aan een Belgisch paspoort te helpen zodat hij later een werkvergunning kan krijgen voor de Premier League. Zo regelden ze al het papierwerk voor Kouyaté en Mbemba.
Kies de juiste makelaar
Makelaars oefenen druk uit. Dat o ondervond ook Jason Denayer op internationaal niveau. Toen Manchester City met de hulp van an top topmakelaar Jorge Mendes verdediedig ger NicolasNi l OtamendiOt wegplukte bij Valencia, a, slonken zijn speelkansen in Manchester. De Rode Duivel wilde graag naar Galatasaray, maar aar City wilde hem als wederdienst aan Mendes plaatsen bij een club uit diens persoonlijke netwerk. Spelers worden dan ieder jaar versjaacherd tussen bevriende clubs en Mendes strijkt jkt telkens commissie op. Van alle kanten werd op Denayer druk uitgeoefend om voor Valencia te kiezen: telefoontjes, beloftes, bedreigingen. Ook door medewerkers van Mendes, maar zijn eigen gen makelaar Jesse De Preter plooide niet en zo speelt Denayer nu voor Galatasaray. Alderweireld kreeg trouwens met dezelfde psychologische oorlogsvoering te maken om van Atlético naar Monaco te trekken, ook twee Mendes-clubs. Zijn entourage weigerde eveneens. Daarmee vergeleken is België maar klein bier, maar ook hier is de juiste makelaar belangrijk. Kijk naar Niels Deschutter, overbodig bij Oostende. Die ging in zee met zijn goeie vriend Thomas Troch, die beloofde hem m bij OHL te stallen. Hij verliet daarvoor het buureau van Patrick De Koster. Helaas voor Deschutter wilden beide clubs het contract bij OHL alleen officialiseren met De Koster, die ze vertrouwden. De deal sprong af. Deschutter valt nu naast de kern bij Oostende.
Gebruik de media
Ook clubs worden onder druk gezet. Meestal via de media. Anderlecht had Boussoufa gevraagd om bij Lokomotiv Moskou aan te dringen op een transfer. De Marokkaan nam dat letterlijk en maakte zich tijdens de Supercup onmogelijk door te ruziën met coach Cherevchenko. Alleen kwam er nadien maar geen akkoord met RSCA uit te bus. Plots dook dan maar het bericht op dat een club uit SaudiArabië een topvoorstel had gedaan. Toch plooide paars-wit niet voor Boussoufa zijn eis om op het eind van het seizoen gratis te kunnen vertrekken. Boussoufa hoopt nu hard dat Al-Ittihad hem toch vastlegt. Opmerkelijk berichtje in de krant was ook dat Kortrijk aan linksback Luis Ibañez van Dinamo Zagreb dacht. De Kerels bleken slechts matig geïnteresseerd en achteraf werd duidelijk dat de Argentijn eigenlijk één van de hoofdpistes was bij KV Mechelen. De Kortrijkzaanse interesse moest Malinwa wakker schudden. Tevergeefs. Hij speelt nu bij Rode Ster.
Doe aan koppelverkoop rkoop
In principe is koppelverkoop verboden, maar de voetbalvariant kan wel. Toen makelaar Pini Zahavi Mitrovic naar Newcastle bracht, mocht hij Okaka ook naar Anderlecht loodsen. Maar dé constructie was KaraDewaest. Kara droomde van de Premier League, maar Mogi Bayat had een plan. Als hij de verdediger voor 4,5 miljoen van Genk naar Anderlecht bracht, dan mocht hij in ruil Sebastien Dewaest van Charleroi in de Cristal Arena plaatsen. De Limburgers hadden wel oren naar zo’n deal voor de weinig zelfkritische Kara. Alleen had trainer Maes als vervanger liever een linksvoetige, voetballende verdediger als Milos Kosanovic (Mechelen) of Jeremy Taravel (Dinamo Zagreb). Dewaest is rechtsvoetig en bonkig, maar tot ergernis van Maes ging de koppelverkoop door. Nog een staaltje: Mujangi Bia en Mbo- yo. Niemand moest het Genkse probleemkind Pelé Mboyo hebben. Gigantisch loon, oncontroleerbaar. Bia was met 14 goals en 7 assists bij Standard een pak aantrekkelijker. Hun makelaar Fouad Ben Kouider liet pas in de laatste week van de transfermarkt Sion-voorzitter Constantin overvliegen. Hij werd gek gemaakt van Bia, die hij voor 1,2 miljoen kon kopen, maar hij moest er Mboyo bijnemen. Nul euro transferprijs, maar meer dan 1 miljoen jaarsalaris. Alleen de hem opgedrongen Anthony Vanden Borre kon hij nog net weigeren.
Speel met prijzen
Er zit trouwens nog een luik aan de transfer van Dewaest naar Genk. Naar verluidt betaalde Genk veel meer voor Dewaest aan Charleroi dan voor Neeskens Kebano. Dewaest zou 2,7 miljoen gekost hebben, terwijl de prijs van Kebano minder dan 2 miljoen zou bedragen. Niet 4 miljoen, zoals overal circuleert. Ook dat zou een Bayat-plan zijn. Vijftig procent van de transferrechten van Kebano zat nog bij zijn ex-club PSG. Hoe minder Genk dus betaalde voor de Congolees, hoe minder afgestaan moest worden aan de Fransen. Al het geld van Dewaest was wel voor de Carolo’s. Kwatongen beweren ook dat Club Brugge met Burnley een constructie opzette om de Genkse vraagprijs van 5 miljoen voor Vossen te ontlopen. In juni was hij goedkoper voor een buitenlandse club en door hem eerst naar Engeland te laten gaan, kon Club hem op het einde van de transfermarkt voor 2 à 3 miljoen overkopen. Al zijn hier geen bewijzen voor.
Gebruik de opruimdienst
We spelen dus Mogipoly. Bayat slaagt er ook in om overbodige spelers te verkassen. Zo transfereerde hij Colin van Anderlecht naar Brentford voor 1,6 miljoen, terwijl de verdediger voor 400.000 euro was gehaald en nooit doorbrak. Zelfs Club Brugge maakte opeens weer gebruik van zijn diensten. Bayat was er nochtans persona non grata sinds hij de transfer van Dirar naar Monaco forceerde. Het was hard tegen hard. Toen Mogi Vincent Mannaert en Preud’homme eens tegenkwam op een scouting stuurde hij volgend sms’je naar Mannaert: ‘Eindelijk begrepen dat je een voetbalkenner moet meenemen?’ Maar om 8 miljoen van Watford te krijgen voor Oulare begroeven ze de strijdbijl. Makelaar Stijn Haeldermans onderhandelde met Club, Bayat met Watford en iedereen profiteerde van de opruimdienst.
Maak uw rivaal zwart
Transfers zijn vaak ook een oorlog tussen spelers. Besnik Hasi wilde Obradovic van M Mechelen bij Anderlecht. Na de finale van PO2 raakte ook manager H Herman Van Holsbeeck overtuigd en dat betekende einde verhaal voor Fabrice N’Sakala bij paars-wit. Alleen kreeg Van Holsbeeck in juli vanuit Franse hoek opvallend veel te horen dat Obradovic bij Zaragoza een carrièrebedreigende knieblessure had gehad. Het schrok hem niet af. Zelfde verhaal bij Frank Boeckx, nu derde keeper bij Anderlecht. Er waren nog heel wat gegadigden voor de job en niet toevallig deed het gerucht de ronde dat Boeckx op gesprek kwam bij RSCA op zijn teenslippers en in een marcelleke. Ook hier pakte het niet.
Handel soms snel
Tijd is een bepalende factor. Zo wekte Thibault Moulin veel interesse op toen hij in de krant L’Equipe in de Ligue 2-ploeg van het jaar stond als middenvelder van Clermont. Toen Waasland-Beveren hoorde dat hij op weg naar een concert van Iggy Pop een tussenstop moest maken in Parijs, zouden ze snel naar de Franse hoofdstad gereisd zijn om hem te overtuigen. Ook de transfer van Lewis Enoh naar Lokeren was een tijdskwestie. Met de speler was Lokeren er vlug uit, maar Sporting Lissabon deed moeilijk. Als hij maandag niet op training was, kreeg hij 5.000 euro boete per dag. Lokeren bereikte op zondagochtend een deal, maar Portugese advocaten onderzochten het contract nog waardoor de deadline toch in het gedrang kwam.
Geef een cheque
Veel overbodige spelers vonden ook geen club. Bjorn Ruytinx bij Oostende, bijvoorbeeld. Die kon naar Lommel, maar weigerde. Logisch, in tweede klasse verlies je je rechten op een voetbalpensioen/groepsverzekering. Ruytinx voetbalt nog maar vier jaar op het hoogste niveau en kan dus best zo lang mogelijk in eerste blijven. In tweede afdeling zou zijn jaarloon ook lager liggen. Om zijn resterend eersteklassecontract van één jaar te compenseren, had KVO hem eigenlijk een cheque van – ruw geschat – 40.000 euro moeten geven. Dat wilden ze niet.
Heb soms geduld
Renaud Emond tot slot verhuisde in extremis nog naar Standard. Waasland-Beveren had maar 50 procent van zijn transferrechten, 25 procent zat bij zijn ex-club Virton en 25 procent bij het makelaarsbureau Starfactory. Beveren wilde minstens een miljoen verdienen aan de goalgetter en eiste dus 2 miljoen van clubs als Anderlecht en Genk. Op de laatste dag namen ze genoegen met 800.000 euro van Standard, 400.000 euro voor hen dus. Geduld is een deugd.