Wrevel op kookpunt

Aan de Reyerslaan woedde gisteren een zware uitslaande brand. Iedereen zegde er zowat het vertrouwen op in alle anderen. De VRT als huis van wantrouwen. En dat voor een slecht gekaderd interview met een ex-Syriëstrijder in De Afspraak op Canvas. De man mocht er zijn heimwee naar zijn passage bij ISIS verkondigen omdat hij een boek had geschreven. Zonder veel tegenwerk, zoals het format bepaalt. Laat het boek passeren, was de beste redenering geweest. Uiteindelijk blijkt eruit dat enkel een psychiater met heel veel ervaring de studiogast echt zinnige vragen had kunnen stellen. Hoewel de VRT veel chefs en een college van hoofdredacteurs telt, is er niemand die gezegd heeft: vergeet het, ander en beter. Het is opmerkelijk dat het interview deze gevolgen heeft. De onvrede bij de VRT staat op een kookpunt. Door een opeenvolging van wrevel, de opgedrongen besparingen. En het niet bepaald vriendelijke politieke klimaat waarin de openbare omroep zit. N-VA en Open VLD zijn niet meteen de grootste fans. Oppositie waar blijkbaar weinig weerwerk tegen geboden wordt. Het resulteerde in een motie van wantrouwen van ‘de vloer’ tegen de algemeen hoofdredacteur. Wie zoiets op zijn bord krijgt, houdt beter de eer aan zichzelf. Niet zo op de VRT-nieuwsdienst, waar tegen de roep van de redactie in, de andere kopstukken zich solidair rond hun baas schaarden. Dat is op zich een motie van wantrouwen aan de hele redactie. Mediaminister Sven Gatz mengde zich ook in de interne oorlog. Hij nam de top van de nieuwsdienst in bescherming. Wat hem betreft, is de hele redactie verantwoordelijk. De zwart-wit-televisie moet nog bestaan hebben, zolang moet het geleden zijn dat een mediaminister nog de inhoud van een programma veroordeelt. En meteen aankondigt dat de beheersovereenkomst van de VRT verscherpt zal worden. Wat die boodschap inhoudt, verduidelijkte hij niet. Het klinkt als iets dat pijn zal doen en doet het doembeeld opduiken dat de politieke controle op de openbare omroep weer de kop opsteekt. Men vindt licht een stok om een hond te slaan. De top van de nieuwsdienst heeft de criticasters een knots van formaat gegeven. De roep om zelfreflectie klinkt. Als een hoofdredactie niet bereid is om het eigen hoofd op het kapblok te leggen voor zijn vertrouwen in de vloer, worden journalisten bij zelfreflectie op de duur bang van hun eigen schaduw. En wordt de beheersovereenkomst een hol klinkend vat.

De criticasters van de VRT-nieuwsdienst hebben een knots van formaat gekregen