Pop-uplabo voor mummies
Tentoonstelling Sarcophagi in Jubelpark toont geheimen van Egyptische lijkkisten JOLIE MATHILDE
Het Jubelparkmuseum pakt uit met een pop-uplaboratorium waarin specialisten tien Egyptische lijkkisten live zullen restaureren. Het labo maakt deel uit van de expo Sarcophagi die de komende zes maanden honderdduizend bezoekers moet lokken en 200 ongeziene stukken van de Brusselse collectie van de zolder haalt. ‘Dichter dan dit komen we niet bij de makers van de Egyptische lijkkisten.’ Nee, het Jubelparkmuseum schreeuwt het niet van de daken, maar het mag zich met zijn collectie Egyptische stukken net onder het Louvre of het British Museum plaatsen. ‘Onze stukken zijn zo gegeerd dat we de ene na de andere bruikleenaanvraag krijgen’, zegt Egyptoloog Ann Calluy. En dan toont de permanente tentoonstelling nog maar een fractie van de schat die het museum op zolder heeft liggen. Dit najaar pakt het Jubelparkmuseum uit met een bijzondere tentoonstelling: Sarcophagi. Niet alleen de getoonde stukken maken de expositie bijzonder, maar ook het popuplaboratorium dat een bezoek afsluit. De ruimte heeft nog het meest weg van een steriele operatiezaal. Alleen liggen er op de tafel geen patiënten, maar de lijkkisten van Egyptenaren die duizenden jaren geleden stierven. Ze werden in 1891 ontdekt nabij de tempel van Hatsjepsoet in Deir el-Bahari in Thebe. Kort nadien werden tien kisten en planken geschonken aan het museum in Brussel. De lijkkisten ondergingen toen al een eerste herstelling, maar bleven nadien grotendeels onaangeroerd liggen in de Egyptische schatkamer op zolder in het Jubelpark.
Verkleurd
‘Een Italiaans team van het Europees Instituut voor Restauratie in Italië – specialisten van wereldniveau – zal nu tijdens de loop van de expo die sarcofagen en mummieplan- ken restaureren, met het publiek op de eerste rij. Op die manieren leren bezoekers de geheimen van de eeuwenoude lijkkisten kennen’, zegt Ann Calluy. ‘De originele kleuren zijn erg verdonkerd. Dat is het gevolg van het eeuwenoude én vergeelde vernis. De specialisten zullen het kleurenpalet van de hiërogliefen weer tot hun recht laten komen. Daarnaast verstevigen ze de kisten. Alles gebeurt volgens de strengste normen. In het begin van vorige eeuw durfden restaurateurs weleens hun fantasie te gebruiken. Het was niet ongebruikelijk dat ze hier of daar een hiëroglief bijtekenden.’ Voor het museum is dit restauratiewerk een buitenkans, zegt Calluy. ‘Veel dichter dan dit zullen we niet komen bij de originele makers van de sarcofagen. Hoe fabriceerden ze de lijkkisten? Welke pigmenten gebruikten ze? De restauratie brengt ons terug naar de tijd waar we zo van houden.’
Dodencultus
Geen bewaard lichaam, geen leven na de dood. Zo dachten de Egyptenaren. In twaalf zalen gaat de expo Sarcophagi dieper in op hun uitgebreide dodencultus. Twaalf staat daarbij symbool voor de twaalf uren van de nacht waarin de zonnegod Re de weg aflegt naar de wedergeboorte. De bezoeker komt meer te weten over het begrafenisritueel, ziet de artefacten die werden meegegeven in het graf en maakt kennis met de evolutie van de sarcofaag: van eenvoudige en onversierde lijkkisten uit de vroegste Egyptische geschiedenis tot de rijkelijk gedecoreerde sarcofagen uit de latere perioden. Eén zaal is helemaal gewijd aan de eigenlijke mummifi
catie.
INFO