‘Kijk meer naar de talenten en minder naar de beperking’
Het artikel over de 9-jarige Tima deed me nog eens diep nadenken. Voor haar ouders en ook die van lotgenoten blijft het moeilijk om een school te vinden. Veel scholen vinden het moeilijk om kinderen met een beperking op te nemen binnen het reguliere onderwijs. Waarom? Kinderen zoals zij, die lijden aan spina bifida, hebben het op fysiek vlak wat moeilijker, maar moeten ze daarom naar het buitengewoon onderwijs? Dat duidt nog steeds op het feit dat enkel wordt uitgegaan van de beperking, terwijl dat kind over evenveel talenten beschikt als alle anderen. Alleen omdat het op één vlak wat moeilijker gaat, wordt zij helemaal anders bekeken. Waarom behouden we die negatieve kijk? Ik, als student in de opleiding orthopedagogie, ben heel blij dat het
Onkelinx en PS er geen beslag op leggen. MARC VANACKER,
IZEGEM
aan. Met dat voorschrift gingen wij dan naar de dokter om het te laten ondertekenen. Dan naar de apotheek om de injecties te bestellen en daarna weer naar de apotheek om het af te halen. Daarna moesten we nog met de papieren naar de mutualiteit om het zorgtraject te laten M-decreet bestaat. Daardoor krijgt ze dankzij aanpassingen toch dezelfde kans als haar leeftijdsgenootjes. Scholen en vooral leerkrachten zelf zijn bang dat ze door het decreet alles zullen moeten veranderen in de klas: de manier van lesgeven, het tempo, ... Wel, scholen hoeven geen grote aanpassingen te doen. Daarvoor bestaat GON-begeleiding. De leerlingen kunnen mits enige ondersteuning zeker gewoon on-
goedkeuren. Een week later ontvingen we de goedkeuring, en dan moesten we weer naar de dokter voor het voorschrift van het zorgtraject en daarmee naar een diabetes-educator. Met de daar verkregen papieren weer naar de dokter en dan met het voorschrift naar de apotheek derwijs aan. Zelfs in de bacheloropleiding die ik volg zitten personen met specifieke behoeften. Zo is er iemand die doof is. Tijdens de les maakt hij gebruik van een doventolk. Moeten we hem dan ook niet toelaten in de opleiding? Iedereen verdient dezelfde kansen, er moet alleen meer gekeken worden naar de talenten en minder naar de beperking.
ELIEN BORMS
om een glucosemeter te bestellen. Daarna weer naar de apotheek om het toestel af te halen en dan weer naar de diabeteseducator. Eindelijk, na ongeveer een maand en het afleggen van ettelijke honderden kilometers, konden we beginnen met de controle van de ziekte om de medicatie op punt
te stellen. Hier kan dus heel wat vereenvoudigd worden, dacht ik.
FRANCIS VANCAUWENBERGH