‘Ik wacht nog steeds op mijn trofee’
Tien jaar na de titel: David Rozehnal (KVO) keert terug naar het Jan Breydelstadion
Hij was een van de gelukkigen die de laatste kampioenentrofee de lucht in mocht steken. David Rozehnal keert zondag tien jaar na de titel met Club Brugge terug naar het Jan Breydelstadion. Als Oostendenaar deze keer. Als tegenstander. En als leider. Klaar om zijn ex-club nog wat dieper in de put te duwen. Memoires van een Brugs kampioen. De brede lach van Rune Lange herinnert hij zich nog. Dat en de champagnedouche en het etentje met de groep en spelersvrouwen achteraf. ‘Ook de trofee zegt mij wel nog iets’, lacht David Rozehnal. ‘Een trofee met een gouden bal en een boog eromheen. Lelijk, zeg je? Mmm, laat ik het maar speciaal noemen. ( lacht) Trouwens, ik heb nog steeds geen trofee ontvangen na die titel. Aan al mijn triomfen in Italië en Frankrijk heb ik wel zo’n klein aandenken overgehouden, maar in België deed men daar precies niet aan mee. Ik zal er hier straks wel eens navraag naar doen.’ Want ‘hier’, dat is in gebouw De Klokke waar het interview plaatsvindt. In de schaduw van het Jan Breydelstadion. Drie dagen voor de 35-jarige Tsjechische verdediger er voor het eerst in dik tien jaar nog eens te bewonderen zal zijn.
Vat eens in één woord samen hoe het voelt om dit
stadion terug te zien.
‘Déjà vu. ( lacht) Buiten dee kleedkamers lijkt alles nog g hetzelfde. Het trainingsveld, d, de trap naar het zaaltje waar ar ik mijn eerste contract tekennde, de plek waar ik mijn n tickets mocht afhalen. Het et roept mooie herinneringen n op.’
Noem er eens een paar.
‘De titel, natuurlijk. Of de bekerwinst. En de atmosfeer waar de fans voor zorgden. Die sfeer kan ik nog steeds voelen.’
Noem eens zo’n Brugse wedstrijd die je je eeuwig zult herinneren door de sfeer en het resultaat?
‘Dat zijn er heel wat, hoor. Alle derby’s tegen Cercle Brugge, bijvoorbeeld. Of mijn eerste verplaatsing naar Standard waar je de fabrieken vuur zag spuwen. Geweldig was dat. Maar de allermooiste, dat was wel de 0-1-zege op AC Milan in de Champions League.’
2003, doelpunt van Andres Mendoza. Wat voel je in godsnaam na zo’n zege?
‘Vooral ongeloof. Iedereen voorspelde dat we die match gingen verliezen. Als je dan wint, dan voel je je fantastisch. We bleven na de match nog in Italië overnachten. Ik heb gewoon met mijn schoonvader en
David Rozehnal haalt herinneringen op aan het Jan Breydelstadion. Hij was erbij toen Club zijn laatste titel pakte met onder anderen ook Klukowski en Lange (kleine foto).