Ga ik iets verkopen. Ze mogen bieden wat ze willen. Ik weet trouwens echt niet wat dat hier allemaal waard is
Hij vond véél speciaal. De hele gerestaureerde hoeve is een museum vol schilderijen en beelden. ‘Mijn vrouw en ik hebben dat zo ingericht, de laatste tien jaar is niets meer veranderd.’ Lambrecht neemt ons mee naar binnen. De eerste kamer van de gerestaureerde hoeve hangt vol met werken uit de Latemse School. Expressionistische kunstrichting uit de 20ste eeuw, met als bakermat Deurle en Sint-Martens-Latem, van wie Albert Servaes, Paul Delvaux, Gustaaf De Smet, Constant Permeke de bekendste namen zijn. Lambrecht heeft ze allemaal hangen, in meervoud. ‘Ik kwam vaak in SintMartens-Latem, bij de vader van Guy Pieters, de bekende kunsthandelaar op de dijk van Knokke. Hij schilderde in ruil voor de werken van de Latemse schilders, die geld vandoen hadden, hun huis en verkocht dan die werken. Ik ging vaak kijken. Bijna al deze werken heb ik bij hem gekocht.’ Bij een schilderij van Paul Delvaux – sommigen van diens werken zijn vier miljoen euro waard – houdt hij even halt. Naar de fotograaf: ‘ Allez, heb je nu nog niet genoeg foto’s?’ Het klinkt niet eens onvriendelijk. Dat is het poëtisch realisme van Lambrecht, grinnik ik. ‘Paul Delvaux, is dat poëtisch realisme? Ik ken daar niet zoveel van, al ging ik er na een tijdje ook veel over lezen. Ik ging ook steeds vaker naar verkoopzalen en veilingen en zo. Ik kijk nog weleens naar een kunstprogramma op televisie, maar het is zeker een jaar of tien geleden dat ik nog iets heb gekocht.’
Schone Raveels
Maar een commerçant is hij altijd geweest. ‘Al deze Delvauxs heb ik gekocht van een kunsthandelaar die bijna failliet was. Hij kwam op een dag bij mij en hij zei: Zeg jong, wil je een slag doen? Je kan bij mij een hele collectie van Delvaux kopen. Hij liet mij die zien, ik zag dat wel graag en hij zei mij een prijs die mij aanstond. Zo heb ik die allemaal gekocht. Als ge lang met iets bezig zijt, ga je er wel iets van kennen, hé. En ken je ook wel een beetje de prijzen.’ Leon Spillaert en Van Tuerenhout lopen we voorbij. De werken ogen donker. Leon Spillaert (1851-1928), symbolist. Jef Van Tuernhout (1926-2006) evolueerde van een bitter miserablisme naar Vlaams expressionisme en neo-expressionisme. Donker en miserabel, elke vergelijking