Kako se piše

Sahihul-Buhari, Sahihi-Buhari, Salahuddin el-Ejjubi/Salahudin Ejubi/Salahudin Ejubija, salatul-asr, salatul-fedžr, salatul-’iša, salatullah, salatul-vitr, salla, sallallahu alejhi ve sellem, Saraj-Bosna, sebeb, sedžada / serdžada, sehuriti (se), sehvi-sedžda, selam alejkum / selamun alejkum / es-selamu alejkum: alejkumu selam / alejkumus-selam, senetul-huzn, Senijjetul-veda’, gen. Senijjetul-veda’a, dat. Senijjetul-veda’u, Sidretul-munteha / Sidreti-munteha, sifati-subutijje, sifati-zatijje, subhanallah, Subhaneke – ime dove, sulugdžija (od: suluk), sunet – sunećenje, obrezivanje, sunnet – Poslanikova, a.s., praksa, sunneti-muekkede – pritvrđeni sunet, sunsunnet, ša’ban – mjesec,

Šafija, gen. Šafije, dat. Šafiji, Šefadžija meton. Muhammed, a.s., šefat / šefa’at, šehvet – strast, šejh / šeh, šejhul-islam, šejtanluk, šiija množ. šiije, šiizam, šubha / šuhva,

tabiin množ. tabiini, ta’dili-erkan – ispravno izvršavanje sastavnih dijelova, tadžski, talimul-islam, tavaful-veda, tavafus-sadr, tavafuz-zijare, te’ala – neka je uzvišen, tedžvid, Tedžvid (nastavni predmet), Tefsir (nastavni predmet), tekbiri-tešrik, teravih-namaz, tesbih – veličanje Allaha, tevbei-nesuh, tevba / teoba / toba, tobejarabbi / tobe jā Rabbi,

ujisati – slijediti koga, ukujisati / okujisati – učiti ezan, ulemai-medžlis, Uskufi, gen. Uskufija, dat. Uskufiju, usuli-fikh, vahdetul-vudžud, vakufsko-mearifski, vallahi billahi tallahi, vasijjet / vasijet, Ve la havle ve la kuvvete – kao rečenica, vitr-namaz, Vjerovjesnik meton. Muhammed, a.s, vudu’, gen. vudu’a, dat. vudu’u – abdest, zekat / zekjat / zećat, zikri-tevhid, Zul-Dželal, zul-hidždže, zul-ka’de, Zul-Karnejn.

S ovim se završava serijal kratkog uputstva o pisanju orijentalne leksike, pod kojom se podrazumijevaju sve riječi, fraze i izrazi u bosanskom jeziku koje su u njega ušle sa procesom primanja islama na Balkanskom poluotoku, a koje su islamsko učenje, svjetonazor, obredi i ukupno vjersko i kulturno-civilizacijsko iskustvo oblikovali na svim nivoima jezika.