L’aprendissatge de la ciutadanetat En Occitan sioplèt !

Descobriguèri la democracia al collègi.

Una annada, lo professor de francés encargat de l’ora setmanièra d’educacion civica nos diguèt la voler consacrar a l’experimentacion de la democracia representativa.

Elegiguèron democraticament, a bulletin secret, dos delegats encargats de nos representar al conselh de classa, e de far lo ligam entre l’administracion e nosautres.

Se trapava que, aquela annada, los corses de francés èran pas interessants, que i èran aclapats de trabalh, que la notacion èra tròp sarrada, e que las punicions tombavan a delavacis. Los nòstres representants se’n planguèron. Mas lo professor que contunhava de parlar de democracia a l’ora d’educacion civica voliá pas res ausir en cors de francés. Tanben, benlèu en seguissent l’exemple d’un movement social del defòra, decidiguèron de manifestar lo nòstre malcontentament : abans lo cors, escriguèron sul tablèu : « NON A LA TIRANIA ! », pausèron las sacas sus la taula e nos n’anguèron totes, a tres o quatre per cabina, ocupar los comuns.

Seriá autan long coma una letra presidenciala de vos raportar totes los detalhs d’aquela istòria. Simplament, a la fin, lo professor, nos prepausèt un debat a partir d’una boita de las dolencias que dins ela cadun i posque exprimir sens paur lo siu vejaire.

- « Far mens de dictada ; qu’aquel debat aviá pas cambiat grand causa ! poder sortir escampar d’aiga Nos avisèrem lèu-lèu al mièg d’un cors de doas qu’aquel debat aviá pas oras ; causir los subjèctes de cambiat grand causa. Mas redaccion; las òbras de legir d’ara a l’endavant, quand ; poder discutir de la nòta e ensajàvem de repotegar, « de las punicions ...» n’avèm ja parlat, totes èrem

- Cal èsser rasonable, cal plan d’acòrdi, es pas possible respectar lo programe e las de cambiar » nos respondián. instruccions oficialas... nos Bilheta de Bernat respondèron. Bergé.