Le Petit Journal - L'hebdo local de l'Aveyron
Renaud Falissard : « Crèba de set ! »
Renaud Falissard (Nono) a été serveur à Paris. Ça ne s’oublie pas ! «Il m’est arrivé de drôles de choses lorsque j’étais garçon de café dans la capitale. J’y ai rencontré des gens surprenants qui, bien souvent, n’avaient plus soif. Bizarre, bizarre, bizarre… » Mais qu’est-ce à dire ?
« Trabalhava a París, dins una aubèrja, fàcia a la Gara del Nòrd. Las practicas l’i venián per se refrescar la gargamèla. D’unses, estiflavan un còp de roge en se lecant las pòtas. Maisses, engolavan, lèu fach, una cervesa de barril. Las femnas, qu’aimavan de charrar, prenián léser, s’assetavan e se contentavon d’un cafè o d’un tè. Quauques ibrònhas cantavan en tustant sus la taula e repicavan :“tòrna-nos balharabeurequ’escanamdeset”… »
Tot aquò per vos contar çò qu’arribèt !
Figuratz-vos qu’un ser, a clausa de nuèch, un pelaud desbarca amb una valisa que pesava tant coma el, la podiá a pena rebalar. Tancelava un brave bocin. Coma dison : aviá cargat sus l’ais. L’enveja de beure lo teniá talament que cunjèt tombar quand se setèt sul selon plantat davant lo comptado10.
Aquí, acoidat sul relaisset m’ajulha dins los uèlhs e me comanda :
- si-o-plètmepodriàs balharunacervesa,mas delabona,lamaifòrta qu’avètz.Dinquiaaran’ai ressentidascapamon gost.
Son accent anglés me donèt l’idèia de li servir una stot qu’es una cervesa de las melhoras e que paucses d’aubergaires ne vendon. E jol veire li pause lo sieton de carton.
Còp sec l’endavalèt.
E de me dire :
pissondecat,quò’spas qued’aigasalada,mas m’engalhoste,tornatz-me balharunautreveiratmas d’unaqualitatsuperiorae sustotsens… “lobescuèch pichon” quel’aipaspolgut digerir!!
Pensatz aquel colhaud prenguèt lo sieton per una pastissariá !»