Nich mit mi, ik weet mi to helpen
Hebbt ji ok al so en Anroop hat van en Callcenter? Bi mi reep lesdens een an, de Nummer was mi nich bekannt.
Ik mell mi mit Naam, de Keerl an de Strippe quasselt so flink los as en Maschinengewehr, dat ik blot de Hälfte verstahn kann, wat villicht ok an de russische Akzent liggt. Ik mark aber teemlich gau, dat de blot wat verkopen will un legg up.
Twee Stünn later, weer desülvige Nummer. Ditmaal segg ik blot: ,,Ja?“En Stimmengewirr in Achtergrund. Aha, en Callcenter. ,,Proot ik mit Frau Hanna Harders?“,,Well will dat weten?“fraag ik torügg. Do vertellt de mi, he is van en Energieberatung in Leipzig un will mi helpen, Strom to sparen. Leipzig? Wat sall ik mit en Energieberater in Leipzig? Ik hebb al een in Osterfehn, un mit de bün ik best tofree. „Keen Bedarf!“segg ik un legg up, denn an’t Telefon maak ik so of so keen Geschäfte. Tegen Middag pingelt dat weer, desülvige Nummer. Nich mit mi, denk ik. Ik mell mi mit: ,,Kriminalpolizei Barßel.“An anner Enn word dat tomaal dodenstill, denn word upleggt.
Ik kann nich anners, ik lehn mi in mien Sessel torügg un lach ut vulle Hals. Wat hett de sük woll verfehrt! Mien Keerl kummt rin un fraggt: ,,Wat is denn mit di los?“As ik hum’t vertell, schüddelt he de Kopp un grient sük een. ,,Maak’t nich to leep“, meent he blot, denn he kennt sien „Madam“.
Noch mehrmals word an de Dag anropen, jümmer desülvige Nurruner. Maal sünd se angevlik mit en Krematorium in Bremen verbunnen, maal mit uns Klärwark in Barßel. Man as sük de Ofdeckereei in Kampe mellt, is daarna ennelk Ruh. Dat is ok man good, denn mi fallt so gau nix mehr in.
Anner Dag geiht dat weer los, man ik harr ja Tied, mi wat to overleggen, un nu hauch ik mit schwöle Stimm: ,,Hallo, hier is Chantal, wo kann ik di verwöhnen?“En verschrucken Aam halen, denn word upleggt.
Dat twede Maal segg ik heel fründlich: ,,Telefonseelsorge, wo kann ik Jo helpen?“As de Malen vörher word dat heel still, denn maakt dat blot: ,,Klick.“Upleggt.
Wenn de nochmaal anropen harr, was ik angevlik dat Marinemuseum in Wilhelmshaven west un harr mit de Schippsklock in uns Flur so fell bimmelt, dat hum de Ohren kullen harrn. Man dat was mi nich vergönnt, ofwoll ik mi al högt harr.
Bit sowiether hebbt se sük noch nich weer hören laten, man ik glöv, de raadseln bit vandaag, wo dat angahn kunn, dat sük unner desülvige Nummer jümmers annerseen mellt hett. Seker laten se nu hör Computer overprüfen, of de en Wurm of en Virus infängen hett.