Ümweltschuul fangt bi mi an
Wi brukt de Natuur, man de Natuur brukt us nich. Eerst weer de Natuur un denn keem de Minsch un meende, allns anners maaken to köönen, as dat weer. Man op Duer maakt de Natuur dat nich mit. Hier und dor swappte al mal dat Water över un keem in de Hüs. Storm, Unweder hebbt tonahmen. Wenn dat denn vörbi weer, gung allns so wieter. Dat dat nu al fiev na twölv is, hebbt us de Biller van de Flootkatastrooph in ’nen Westen oder de Hitt un dat Fuer in annere Länner mehr as dütlich wiest. Wi köönt us dat nich leisten, wieter so rüm to asen. Wi mööt dormit leven, dat dat Klima sik ännert hett un woller lehrn, mit un nich tegen de Natuur to leven. Dat fangt mit lüttje Saken an. To’n Bispill, dat Auto fakener is mal stahn to laaten un Rad to föhrn oder den Bus to nehmen. Oder mit mehr Lü in een Auto to föhrn, nich jedeen för sik. Een Inkoopstasch (Stofftasch) för ’t Inkopen statt Plastiktüten. Man dat gifft jümmers noch to veel Plastik. To’n Hoorwaschen geiht ok de Seep, de dat nu egens dorför gifft. Un denn achteran de Hoor so an de Luft drögen laaten, dat spart Strom. Is de Waschmaschien vull? Kiekt wi dorna, wat in us
Waschpulver bin is? Wo is us Kleedaasch maakt wurrn? Kummt bloots dat op den Teller, wo jüst de Tied för is? Kööpt wi Saken ut us Gegend oder wecke, de langen ünnerwegs wesen sünd? Mööt wi jümmers de neeste Mood hebben? Mööt wi fuurts allns wegsmieten, wat ‘ne Mack hett oder laat sik ok noch wat weer instand setten? Wat brukt wi würklich? Wenn jedeen een beten wat deiht, is dormit al veel wunnen.