Schnutenpulli

Ick kann di woll hörn, doch nich verstaohn. Mit den Lappen för’n Mund, wo schall dat woll gaohn.

Dei Wöör kaomt nuschelig, dat Schnacken fallt schwaor.

Bloß dat Nödigste säggen, dormit kaom ick klor,

Menschken Corona, Viren fleigt he nun her. Wiet dör dei Welt Äöwer Land un Meer.

Däöwerdrägt

rüm’ dräg ick dei Maske, is ja mien Pflicht. Uck wenn Lüe mi nich kennt, bliww’t doch mien Gesicht.