De eerste Schooldag in dat Johr 1947
Ansprechpartner bei Fragen und Anregungen: Gaby Schneider-Schelling 0441/9988-2006
tDisse Lü arbeit’t mit: Erhard Brüchert (Oldenburg), Elfriede Coburger (Oldenburg), Detmar Dirks (Großenkneten), Dr. Claudia Freese, (Petersfehn), Rita Gnep (Oldenburg), Inge zur Horst (Ofenerfeld), Wilko Lücht (Oldenburg), Maike Sönksen (Oldenburg), Dirk Wieting (Ganderkesee) – all van’n Heimatbund „De Spieker“
Ostern weer just vörbi, un wi harrn‘n bannig kolen Aprildag. Man dat helpt ja nix, wi mossen ut de Puschen kamen, mien Mudder un ik. Dat weer ja för mi de eerste Schooldag. Een warme Jack un lange Strümp antrecken, den ne‘en Tornister, den mien Opa mi schunken harr, up‘n Rügg, so gung dat na de Osterstraat, wor de „Knabenschule“in een olet Backsteenhuus unnerbrocht weer. Knabenschool? Ja! De Deerns harrn ehr egen School achter dat Amtsgericht.
As mien Mudder un ik up‘n Schoolhoff van de Knabenschool ankemen, stunden dor al‘n Barg Jungs mit ehr Mudder. Weern dor wecke ok mit ehren Vadder kamen? Dat
So seeg dat ut, in de Volksschool vör 75 Johrn
weet ik nich mehr. Wat ik noch weet, dat is, dat wi bannig lang bi‘n iesigen Wind töven mossen, bit een Mann mit witte
Haar, al wat öller, ut dat Huus keem un anfung, us wat to vertellen. Nich all Jungs schullen in de Osterstraat ehr ne‘et Tohuus hebben. Wecke mossen wieter na de Windallee wannern un dor dat Lesen, Schrieven un Reken lehrn. De öllerhaftige Mann – de Rektor weer dat, so vertell mi dat achteran mien Mudder - nehm een Blatt Papeer in sien Hannen un fung an,‘n Barg Naams vörtolesen. Ik weer för de Windallee indeelt, un so maak ik mi mit mien Mudder woller up‘n Weg. In de Windallee luur al ene Schoolmestersche up us. Wenn ik mi recht erinnern do, harr se sik‘n Mantel övertagen; dat weer in‘n Klassenruum woll just nich allto warm.
Wi gungen in de Bänke to sitten, un de Schoolmestersche maal wat an de Tafel un vertell us, dat dat‘n „i“weer; un wi mossen luut un düütlich „i“seggen. Denn harr de eerste Schooldag ok al sien Enn funnen. Wi kunnen na Huus gahn. Ik stävel torüch na us Wohnung in de Hansastraat. Ik glööv, ik weer dor‘n beten trurig över, dat wi gor kien „Pause“harrn. Un de Zuckertuut? De geev dat - twee Johr na‘n Krieg - nich.
Plattdüütsch bannig töven Mestersche Vermaak verbaast Tövereen