Nordwest-Zeitung

So‘n beten wat van Fernost in Tungeln

Gerd Bischoff steiht up Bonsai

- Von Dirk Wieting

Bonsai heet nix anners as „Baum in der Schale“. Disse Bööm kriegt‘n besünnern Snitt un een besünner Kultur. So ward de Bööm to een gröön Skulptur, as harr sik de een Maler utdacht. Gerd Bischoff ut dat lütt Dörp Tungeln bi Ollnborg hett nich bloots veel Füür för‘n Gaarn, he steiht ok up de „Miniatur-Bäume“. Över 40 Bonsais doot in sine gröön Oase dor wat an, dat dor een „Flair“is, dat du nich utwesseln kannst. Disse Gaarn liggt just gegen sien Öllernhuus, wor Gerd ok up de Welt keem. Sine Öllern harrn een Landwirtsc­hupp as „Nebenerwer­b“. Dat bedütt, dat Gerd un sien jünger Broor ehre Öllern hölpen mossen. Een Trecker keem eerst teemlich laat up‘n Hoff, so hett Gerd noch lehrt, mit‘n Peerd up‘n Acker to warkeln un de Keuh mit de Hand to melken. Ok wurd in dat Moor noch Törf mit de Hand afstaken. „Geern heff ik up‘n Hoff hulrüch

Gerd Bischoff

pen. Natuur, Deerter un Gaarn weern wat för mi“, vertellt Gerd Bischoff. Al in jungen Johrn kreeg he in‘n Gaarn sien egen Eck, för de Gerd alleen dat Seggen harr. Versteiht sik, dat dat Gröötüüg, dat du sülfst inseit un plückt hest, besünners goot smeckt, un dat is bit vandaag nich anners wurrn. In dat Öller van söss Johrn keem Gerd na de School, un nu moss he eerstmaal richtig Hoochdüüts­ch lehrn, denn to Huus wurd bloots Plattdüüts­ch snackt. Na de Grundschoo­l gung dat na dat Graf-Anton-GüntherGym­nasium in Ollnborg, un hier harr he neven Mathematik Biologie besünners geern. Na dat Abitur gung dat för twee Johr na de Bundeswehr. „In disse Tiet bün ik to‘n eersten Maal ut mien Heimatdörp ruutkamen, denn för Urlaub harrn mien Öllern kien Tiet.“In de lesden Maand bi de Bundeswehr weer he för den Innendeens­t indeelt. De Arbeit gefull em, un so lehr he achteran bi de Stadt Ollnborg up den „gehobenen Dienst“. As „Diplom-Verwaltung­swirt“weer he toeerst ölf Johr lang bi dat Klinikum in Ollnborg, un he harr hier u. a. wat to doon mit‘n groten Neeboo för de Stadt Ollnborg. Woller tobi de Verwaltung van de Stadt, weer he tolest „Fachdienst­leiter“bi de Finanzen, un he harr to glieker Tiet dat Leit van den „Eigenbetri­eb Hafen der Stadt Oldenburg“. Ok wenn‘t um‘t Ehrenamt geiht, sett he siet Johrn sien best Been na vörn. Siet dree Johrn is he nu up‘t Olendeel; een Tiet, de he mit sien Froo Helga, de beiden Söhns un fief Enkelkinne­r geneten kann. In de velen Johrn hett he jümmer geern sinen Gaarn upsocht, dat weer‘n annern Snack as de Alldag in‘t Büro! Al in jungen Johrn hett Gerd Bischoff versocht, Bööm sülfst to tehn. „Mit Lärchen un Fichten fung ik an“, verklort Gerd Bischoff. Ut enen Fackhannel för Saatgut leet he sik för 42 Johrn Samen van enen kalifornsc­hen Mammutboom tostüürn. Vandaag hett disse Boom unnen enen Döörmesser van 1,40 Metern. Een Artikel in een Fackmagazi­n över Bonsai hett em neeschieri­g maakt. In‘n Harfst 1983 hett de Volkshooch­school Ollnborg enen Kurs to „Bonsai“anbaden, un dor hett he mitmaakt. An‘t Enn van dissen Kurs weern sik all enig: Dat weer noch nich allns. So brochen se in‘n Dezember 1983 den eersten Kring för Bonsai in‘n Noordweste­n hier in Ollnborg in Gang. Eenmaal in‘n Maand kaamt de Lüüd van dissen Kring tohoop, se snackt över ehr Rebett, un se maakt ok bi verscheden Utstellung­en mit. Denn wiest Georg Bischoff un sine Kolleginne­n un Kollegen, wat se mit ehre Tucht van de lüürlütten Bööm togang brocht hefft. „De Bonsais ut mien egen Tucht heff ik besünners geern.“

 ?? BILD: dirk wieting ??
BILD: dirk wieting

Newspapers in German

Newspapers from Germany