Bei oosrer Welt piepst’s Kolumne
Wenn Technik zu aufdringlich wird
Es war ein Albtraum. Agfanga hot’s, wo i an am gmüatlicha, entschpannda Dag drhoim an Freind aruafa wollt. Do hot’s in schneller Folge piepst, als ob irgend a Schdörung in seiner Leitung wär. I probier’s no amole, es piepst mer widder dia Oahra voll. Kaum leg i auf, piepst mei Telefon. Mei Freind ruaft zruck, weil er mei Nummer gsäha hot, auf oimol war ällas in Ordnung.
Wia mer so redat, piepst’s scho widder – mei Schpüalmaschee war fertig. I gang na, schalt’s mit oiner Hand aus. Mir telefonierad fertig, i leg da Abbarad weg, do piepst er scho widder. I gang na, aber er piepst weider. Es hot gar koiner agruafa, dr Akku war leer. Also lad i’s Telefon auf. Es piepst scho widder, aber a greans Lichtle am La- degerät zoigt a, dass ällas guad isch. Trotzdem piepst’s no, i renn durch’d Wohnung, um zum gschoba, wo des herkommt. Es kommt von draußa – dr Müllwaga hot ruckwärts rangiera müaßa, do ertönt a Warnpiepser. Irgendwia hot mi des Gepiepse konfus gmacht, do hab i beschlossa, an kloina Schpaziergang zum macha. An dr earschda Ampel piepst des Warnsignal, wias auf gree umschalded, i gang nieber, heb mer d’Oahra zua, renn weg vom deam Gepiepse auf’m Fuaßgängerweg, zwischa a baar Autos durch, dia wo an dr Ampel wardat.
Scho widder piepst’s – i bin ganz gnoo hinda an am Auto vorbei gschlupft, do hot dr FuaßgängerWarn-Sensor agschlaga und zum offna Fenschder hot’s äba rauspiepst. I schpazier a weng weider und zuck scho ziemlich zamma, wia a Handy bei oim näba mir piepst. An dr Bank falld mer ei, dass i ja a Geld brauch und gib am Geldautomata piepsend älles ei, während dia Automata links und rechts oo fIeißig piepsend auszahlad. I komm an am Kaufhaus vorbei, do schrillt mer a rächt aschdändiger Piepser ins Ohr, der wo scho noh an a Sirene nakommt. A Froo hebt ihr Gugg hoach und guggt’s froogend a, offenbar hot ma vergessa, oin Sicherungsclip von di Klamotta weg zum macha, wo’s eikofft hot. Mir wird scho ganz schwummrig, do sieg i a Faschdfood-Lokal und denk mer, do kennt i mi jetzt mit’rer Cola a weng aufpeppa. I gang nei - gradewegs in dia Piepser-Hölle, weil do piepst’s bei jed’m Hamburger, der wo fertig isch, wann dia Pommes durchbrutzeld sin, wann’d KaffäMaschee auskocht hod und was woiß i no ällas. Wia ma do bloss schaffa odder in d’r Mittagspause entschpanna ka, denk i mir und renn fluchtartig naus. Weil i des Piepsa no im Ohr g’hett hab, hab i das Auto net komma g’härt und bin neigloffa.
A baar Leid helfad mer auf, Sanitäter kommad, ladat mi ei und verkablat mi – des EKG piepst, der Bluatdruck-Messer warnt piepsend vor Überdruck, zwoi andre Geräte piepsad oo no. I wach schweißgebadet auf - war älles nur a Droom, ausg’löast vom Piepsa von meim Wecker.
D’r Tandler