Το προσχεδιασμένο έγκλημα και ο άφαντος επενδυτής του Μαξίμου
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. δίνει μετά από 59 χρόνια λειτουργίας τη χαριστική βολή στη μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής σιδηρονικελίου στην Ευρώπη οδηγώντας στην ανεργία 1.300 εργαζόμενους
Ηεπιλογή του «ξαφνικού θανάτου» της ΛΑΡΚΟ, που οδηγεί στην ανεργία τη συντριπτική πλειοψηφία των 1.300 εργαζομένων και σε ομηρία όσους επιλεγούν από την κυβέρνηση (και την ειδική διαχείριση) ως «προίκα» στον... αφανή έως τώρα «επενδυτή» επιλογής Μαξίμου αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου σε ένα προσχεδιασμένο έγκλημα εκποίησης του δημόσιου πλούτου.
Για λογαριασμό ποιου επενδυτή ενεργεί άραγε το Μέγαρο Μαξίμου και ως «μπροστινός» ο υπουργός Οικονομικών (και βουλευτής Φθιώτιδας) Χρ. Σταϊκούρας, που καθυστέρησε ακόμα και τη συζήτηση στη Βουλή για να κλείσει το θέμα δύο ημέρες πριν την εξ αναβολής εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων (που προ διμήνου κατέθεσαν οι εργαζόμενοι) και πέτυχε η διαχειρίστρια εταιρεία (!) να εκδικαστούν προχθές, Παρασκευή;
Ο Χρ. Σταϊκούρας δίνει μετά από 59 χρόνια λειτουργίας τη χαριστική βολή στη μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής σιδηρονικελίου στην Ευρώπη, που διαθέτει μεταλλεία, εργοστάσια παραγωγής, δικό της λιμάνι, εργαζόμενους με εμπειρία και ειδίκευση στο αντικείμενο.
Διαγράφοντας ταυτόχρονα όχι μόνο την ιστορία της ΛΑΡΚΟ αλλά και εκατοντάδες εκατομμύρια διασπάθισης δημοσίου χρήματος από μακρόχρονη κακοδιαχείριση διοικήσεων βγαλμένων από κομματικές επετηρίδες... Είναι άλλωστε γνωστά τα έργα και οι ημέρες της διοίκησης υπό την προεδρία του Θ. Σκρέκα (πατέρα του νυν υπουργού, ο οποίος διαδέχθηκε στη θέση του προέδρου το 2008 τον πολιτευτή της Ν.Δ. στη Φθιώτιδα Γ. Τσίπρα,) για να σταθούμε στην πρόσφατη ιστορία που οδήγησε σταδιακά στον γκρεμό μια από τις πέντε, παγκοσμίως, μονάδες παραγωγής σιδηρονικελίου.
Τι προβλέπει η τροπολογία
Η τροπολογία για τη ΛΑΡΚΟ, που ψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας μετά από αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., προβλέπει την απόλυση του συνόλου των 1.300 εργαζόμενων της πολύτιμης αυτής βιομηχανίας προκειμένου να διευκολυνθεί η εκποίησή της σε ιδιώτες.
Η τροπολογία δίνει τη δυνατότητα στον ειδικό διαχειριστή της ΛΑΡΚΟ να καταγγείλει το σύνολο των συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας στην εταιρεία και να τις αντικαταστήσει με μηνιαίες ή δίμηνες συμβάσεις και μέγιστο χρονικό διάστημα τους πέντε μήνες προκειμένου να συνεχιστεί η λειτουργία της βιομηχανίας, ενώ προχωρά η ιδιωτικοποίησή της, θέτοντας έτσι σε (προεκλογική) ομηρία όσους εργαζόμενους επιλέξει το επόμενο διάστημα ο ειδικός διαχειριστής.
Τα ασημικά και οι πολυεθνικές
«Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στα ασημικά του κράτους» σημείωσε ο Βασίλης Λύκος, καθηγητής Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, 105,5 Στο Κόκκινο), καθώς το νικέλιο και το κοβάλτιο «θα είναι το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο του μέλλοντος», τόνισε υπενθυμίζοντας ότι η ΛΑΡΚΟ ελέγχει 90% των κοιτασμάτων νικελίου της Ευρώπης και έχει τα πέμπτα μεγαλύτερα κοιτάσματα παγκοσμίως. Επίσης δεν έκρυψε τη φημολογία που υπάρχει σχετικά με το ενδιαφέρον της μεγάλης παραγωγού ηλεκτρικών αυτοκινήτων Tesla, καθώς και άλλης μεγάλης ισραηλινής βιομηχανίας που ήδη δραστηριοποιείται στη βόρεια Ελλάδα και έχει προσλάβει μέρος του απολυμένου εξειδικευμένου προσωπικού της ΛΑΡΚΟ.
Ο Β. Λύκος επικρίνει την Ε.Ε. για τη στάση της απέναντι στη ΛΑΡΚΟ, θυμίζοντας ότι επέβαλε πρόστιμα στην εταιρεία για τον ευνοϊκό δανεισμό της από το ελληνικό κράτος, την ώρα που σήμερα αίρει τις σχετικές απαγορεύσεις σε συγκεκριμένες βιομηχανίες προκειμένου να παράγουν τσιπ και μπαταρίες λιθίου.
Από την κριτική του καθηγητή Β. Λύκου δεν ξέφυγαν και οι εσωτερικοί υπεύθυνοι για την υποβάθμιση της ΛΑΡΚΟ, όπως η Ν.Δ. Επισήμανε ότι μόνο την περίοδο 2006-2008 η τότε διορισμένη από τη Ν.Δ. διοίκηση είχε «καταφέρει» να συσσωρεύσει 500 εκατ. ευρώ χρέη, καθώς προπώλησε το νικέλιο σε χαμηλές τιμές και δεν επωφελήθηκε από την άνοδο των τιμών, επιλέγοντας να σπάσει τα συμβόλαια την ώρα που οι τιμές του νικελίου έπεφταν. Στους υπεύθυνους για την κατάσταση της ΛΑΡΚΟ πρέπει να προστεθεί και η ΔΕΗ, που χρέωνε 73 ευρώ τη μεγαβατώρα στη ΛΑΡΚΟ, παρότι μέτοχός της, την ώρα που στις εταιρείες αλουμινίου χρέωνε 28,3-32 ευρώ τη μεγαβατώρα.