Η μικρή Ελλάς μεταξύ σφύρας και άκμονος

Εχουν καμιά ιδέα οι «επαγγελματίες πατριώτες» τι πρέπει να γίνει για να μην εξαϋλωθεί η χώρα;

Οι συνέπειες της πανδημίας στη ζωή των Ελλήνων ήταν οδυνηρές, καθώς επιδείνωσαν την κατάσταση μιας υπερχρεωμένης χώρας με ρηχή παραγωγικότητα, που συνεχίζει να μην έχει δυνατότητες και προοπτικές να αποπληρώσει τα υπέρογκα χρέη της.

Και πριν ουσιαστικά βγούμε από αυτήν την κρίση, εμφανίστηκε μια νέα για την εξαρτημένη από την ενέργεια και πολλές πολύτιμες πρώτες ύλες Ευρώπη, που αφρόνως έγινε η αιχμή του αμερικανικού δόρατος για κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες έπεισαν τους πολίτες τους πως με τις κυρώσεις θα πλήξουν τόσο πολύ τη ρωσική οικονομία, που ο Πούτιν θα αναγκαστεί να σταματήσει τον πόλεμο και να αποχωρήσει ηττημένος! Τίποτε από όλα αυτά δεν συνέβη μέχρι στιγμής. Ο πόλεμος συνεχίζεται, η Ρωσία καταλαμβάνει συνεχώς νέα εδάφη στην ανατολική Ουκρανία και επιπλέον βλέπει τα έσοδά της από τις πωλήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου να πολλαπλασιάζονται!

Όμως ο πληθωρισμός παγκοσμίως έχει φουντώσει, με τις κεντρικές τράπεζες να επιχειρούν να τον σταματήσουν, αυξάνοντας αλλεπάλληλα τα επιτόκια. Αυτό έχει ως συνέπεια την αύξηση του κόστους χρηματοδότησης σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ και ιδιαίτερα στην τρίτη σε μέγεθος οικονομία της Ε.Ε., την ιταλική, που μετά την Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος και έχει αρχίσει να δέχεται πιέσεις, εξ ου και οι επιφυλάξεις Ντράγκι για τα επιτόκια. Η ανησυχία για επιβράδυνση της ανάπτυξης της οικονομίας επηρεάζει δυσμενώς τις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων, με το ελληνικό δεκαετές να φτάνει στο 4,65% και να σκαρφαλώνει στο υψηλότερο επίπεδο από τον Δεκέμβριο του 2017.

Η Ελλάδα, με δημόσιο χρέος 193,3% του ΑΕΠ το 2021, αντιμετωπίζει νέα προβλήματα από τις εξελίξεις αυτές, καθώς η αύξηση του κόστους δανεισμού της χώρας αποτυπώνεται έντονα στο «φρένο» των ομολογιακών εκδόσεων από τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις, αλλά και

στον δανεισμό του ιδιωτικού τομέα, καθώς τα επιτόκια είναι κυμαινόμενα και το κόστος μεταβαλλόμενο.

Η χώρα μας σήμερα έχει διαπραγματεύσιμα ομόλογα ύψους περίπου 83 δισ. ευρώ, ενώ από φέτος ξεκίνησε και η αποπληρωμή των διμερών δανείων ύψους 52,3 δισ. ευρώ που έλαβε από τις χώρες της Ευρωζώνης το 2010. Το υπόλοιπο τμήμα του χρέους, περίπου 295,302 δισ. ευρώ, προέρχεται από δάνεια, εκ των οποίων τα 240 δισ. ευρώ από τον Μηχανισμό Στήριξης.

Για να γίνει αντιληπτό πόσο δύσκολες είναι οι συνθήκες στην πράξη, τα ληξιπρόθεσμα χρέη των Ελλήνων προς την εφορία έφτασαν τα 111 δισ. ευρώ, έχοντας αυξηθεί κατά 5,8 δισ. μέσα στο 2021.

Στη δεκαετία της κρίσης που ξεκίνησε με τη χρεοκοπία της χώρας έχει ξεπουληθεί σχεδόν το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων της, έχουν συρρικνωθεί ο πρωτογενής και ο δευτερογενής τομέας, παραγωγικές επενδύσεις δεν γίνονται και η εξάρτηση από τις εισαγωγές είναι πλέον απόλυτη. Παράλληλα έχουν μεταναστεύσει προς εξασφάλιση εργασίας και ενός καλύτερου μέλλοντος 600.000 νέοι, κατά κανόνα μορφωμένοι. Ποια εργαλεία μάς απομένουν;

Μόνο ο τουρισμός; Και όλα αυτά με τη Δικαιοσύνη και τις Ανεξάρτητες Αρχές υπονομευμένες και τη δημοκρατία υπό περιορισμό;

Ο πατριωτισμός των Ελλήνων αρχίζει και τελειώνει μεταξύ της «προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών» και της τουρκικής επιθετικότητας; Ελάχιστοι ασχολήθηκαν με την πρόσφατη έρευνα του ΙΟΒΕ, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θα υποστεί πληθυσμιακή μείωση κατά 24% έως το 2100! Τότε το πραγματικό ΑΕΠ της χώρας θα έχει μειωθεί κατά 58 δισ. ή 31% σε σχέση με το 2019, η απασχόληση κατά 2,1 εκατομμύρια άτομα (ή 48%), τα δημοσιονομικά έσοδα κατά 14 δισ. (ή 19%) και το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά περίπου 1.740 (ή 10%).

Στα βασικά συμπεράσματα αναφέρεται επίσης πως οι δημογραφικές εξελίξεις δημιουργούν πολύ σοβαρές προκλήσεις και για μια σειρά από τομείς κοινωνικής πολιτικής, όπως η Υγεία, οι συντάξεις, η Εκπαίδευση και η αγορά εργασίας, και αυτό μάλιστα έχει ήδη αρχίζει να φαίνεται από σήμερα!

Έχουν καμιά ιδέα οι «επαγγελματίες πατριώτες» τι πρέπει να γίνει για να μην εξαϋλωθεί η χώρα;

Για να μην καταλήξει ολοκληρωτικά ένα οικόπεδο των δανειστών με αμερικανικές βάσεις παντού και τους Έλληνες να δουλεύουν γκαρσόνια;