Η Mικρασία μας
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, που ήταν ένα μείζον γεγονός για τη χώρα. Δεν ξέρω πόσοι είναι αυτοί που τη μνημονεύουν. Αν κρίνω από τον καλλιτεχνικό κόσμο, έχουμε πολλά και αξιοπρόσεκτα δείγματα ενδιαφέροντος. Έχουμε τον Πολιτιστικό Οργανισμό Αγίας Παρασκευής με το «Χαίρε Μικρασία», τους «Εκπάτριδες», μια πολυδραστική εικαστική έκθεση, την Άννα Βαγενά σε αφιέρωμα για την Αγγέλα Παπάζογλου, έχουμε πολλούς και διάφορους.
Ο πατέρας μου ήταν γεννημένος το 1897 και πέθανε το1995 - δεν του συγχώρησα ότι δεν έκανε υπομονή για να είναι ο άνθρωπος που θα ζούσε 3 αιώνες! Στρατεύτηκε το 1917 και υπηρέτησε μέχρι το 1922, όπου βίωσε την καταστροφή τις τρεις κρίσιμες εβδομάδες, από 13.8 έως 3.9.22. Από το ημερολόγιό του σώθηκαν ορισμένες περιγραφές, ανάμεσα στις οποίες ανθολογώ τον ερχομό ενός ελληνικού σώματος φυγάδων από το Μπουρνόβα προάστιο της Σμύρνης. Γράφει: «Από τον δρόμο του Μπουρνόβα έρχονταν χιλιάδες στρατιώται, όπως τα κοπάδια που τα κυνηγούν λύκοι. Όλοι μαζί και αμίλητοι. Άλλοι ήταν οπλισμένοι με όπλα και χειροβομβίδες, άλλοι με πιστόλια μόνο, άλλοι εντελώς ανυπόδητοι, άλλοι με διαλυμένες αρβύλες δεμένες με σχοινιά. Όσο για τα ρούχα πάλιν ήταν απερίγραπτον. Όλοι προσπαθούσαν να μπουν στο φραγμένο χώρο και εν συνεχεία να ανεβούν στα πλοία. Μερικοί φορούσαν παντελόνια ώς το γόνατο, άλλοι με το ένα σκέλος μακρύτερο από το άλλο, άλλοι μισόγυμνοι και των περισσοτέρων ο ιματισμός ήταν κουρέλια».
Ο πατέρας μου μεταφέρει την καταστροφή, καθώς και τη στάση που επακολούθησε με την εκτροπή των πλοίων από τη Μυτιλήνη στον Πειραιά. Μεταφέρει τη θλίψη ενός αξιοθρήνητου φαντάρου, που μάζευε ψίχουλα για φαγητό από το κατάστρωμα. Μεταφέρει την κολασμένη δίψα που είχε προσβάλει τους στρατιώτες. Τέτοια γεγονότα δεν σβήνουν εύκολα από τη μνήμη, αλλά κάποτε σβήνουν. Η ιστορική παραγραφή είναι μια πιθανότητα - εδώ παραγράφονται τα εγκλήματα του κοινού Ποινικού Δικαίου! Πώς όμως να κάνεις ιστορική παραγραφή με τα κόμματα του Ερντογάν και του Κιλιτζάρογλου, που εκπροσωπούν το 90% του εκλογικού σώματος της Τουρκίας; Πώς να ξεχάσεις ότι απειλούν με επίθεση και κατάληψη τα ελληνικά νησιά, αυτά που επιχειρούν να τα βαπτίσουν σε στελέχη του Turkaegean; Εδώ η μόνη ιστορική παραγραφή είναι η άμυνα!