Γεράσιμος Νοταράς Κορυφαίος επιστήμονας, συνεπής αγωνιστής
Αύριο, Τετάρτη στις 10.30 π.μ., από το Κοιμητήριο Καλλιθέας η κηδεία
Εκείνος που πίστεψε όσο κανείς στη θετική αλλαγή των ανθρώπων δεν είναι πια εδώ. Εκείνος που έζησε στο πετσί του τα χειρότερα που μπορούν να κάνουν άνθρωποι σε άνθρωπο θα έχει πια όνομα αθάνατο. Αντιστασιακός, ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς και ενεργός πολίτης με πολυδιάστατη επαγγελματική, ακαδημαϊκή και κοινωνική δράση, ο Γεράσιμος Νοταράς δεν είναι πια παρών. Θα είναι όμως κάθε φορά πολύτιμος όταν ένας νέος θα ανατρέχει στην Ιστορία και θα βλέπει τη ζωή του πλάι-πλάι με τους αλύγιστους αγώνες.
Την περασμένη Κυριακή 3 Ιουλίου πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 86 ετών. Κι έτσι με ακόμη μία γενναία, αλλά και άνιση μάχη ολοκλήρωσε μια μακρά διαδρομή γεμάτη από επιμονή, αντίσταση και προσπάθεια.
Η αντιδικτατορική δράση
Το πρώτο φως της ημέρας το αντίκρισε στην Πάτρα. Την πόλη που γεννήθηκε το 1936. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε πάντως στην Αθήνα, στις γειτονιές της Καλλιθέας. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι ημέρες της Χούντας, κατά τις οποίες βίωσε ακόμη και την απαγωγή μέσα στη φυλακή, μένοντας αγνοούμενος για 28 ημέρες. Είχε μεταφερθεί μυστικά από τις Φυλακές Αβέρωφ, ενώ αρχικά βρισκόταν στο παροπλισμένο αντιτορπιλικό «Έλλη ΙΙ», όπου βασανίστηκε με ξυλοδαρμούς, ηλεκτροσόκ και εικονικούς πνιγμούς. Όλα αυτά στο πλαίσιο
της εκδικητικής τιμωρίας του για την αντιδικτατορική του δράση.
Μέχρι να έρθει το χουντικό πραξικόπημα, η ζωή ήταν πιο κανονική. Στο αναλυτικό ιστορικό που δημοσίευσε μετά τον θάνατό του ο ΣΦΕΑ (Σύνδεσμος Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974) μαθαίνουμε ότι σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Πολιτική Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Λωζάννης, όπου και δίδαξε Πολιτική Ανάλυση από το 1962 έως το 1965.
Από το 1965 που επέστρεψε στην Ελλάδα έως και το 1967 εργάστηκε ως ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Εκεί, στον χώρο εργασίας, στο γραφείο του, ο χρόνος θα σταματούσε για 6 χρόνια. Το ημερολόγιο έδειχνε 23 Οκτωβρίου 1967 και ένας μέχρι πρότινος συνάδελφός του θα λειτουργούσε ως καταδότης, παραδίδοντας τον έπειτα από παγίδα στα χέρια των αρχιβασανιστών Πέτρου Μπάμπαλη και Αναστάσιου Σπανού.
Πριν τον πιάσουν, ο Γ. Νοταράς είχε προλάβει να ενταχθεί στην αντιδικτατορική οργάνωση Δημοκρατική Άμυνα και να αναπτύξει αντιστασιακή δράση.
Μετά τη σύλληψη, οι επόμενοι δύο μήνες τον βρήκαν σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης στην Ασφάλεια της Μπουμπουλίνας, το οποίο συνοδευόταν από τους γνωστούς καθημερινούς βασανισμούς στην ταράτσα. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στις Φυλακές Αβέρωφ και στις 8 Ιουλίου του 1968 καταδικάστηκε 8 χρόνια φυλάκιση. Ακολούθησαν η απαγωγή κ ι ο βασανισμός του στο «Έλλη II», από το οποίο διασώθηκε
χάρη σ’ έναν ναύτη-φρουρό, ο οποίος τον αναγνώρισε και επικοινώνησε με τη γυναίκα του Μαρί Εμμά, με αποτέλεσμα το χουντικό καθεστώς να αναγκαστεί να τον μεταφέρει πίσω στη φυλακή.
Αβέρωφ, Αίγινα, Τρίκαλα, Κορυδαλλός θα ήταν οι επόμενοι σταθμοί τού κακοτράχαλου βίου του, μέχρι την αποφυλάκισή του τον Μάρτιο του 1973, όταν είχε πια εκτίσει τα δύο τρίτα της ποινής.
Μεταπολίτευση
Μετά την πτώση της Χούντας αρνήθηκε να επιστρέψει στη θέση του στο ΕΚΚΕ, καθώς δεν επήλθε πραγματική αποχουντοποίηση στο Κέντρο, όπως άλλωστε και στα πανεπιστήμια. Εργάστηκε, λοιπόν, στις εκδόσεις Παπαζήση.
Από το 1979 μέχρι σήμερα υπήρξε επικεφαλής του Ιστορικού Αρχείου της Εθνικής Τράπεζας, ενός από το μεγαλύτερα αρχεία της Ελλάδας.
Από το 1995 έως το 2000 διατέλεσε αναπληρωτής καθηγητής στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales και πρώτος διευθυντής Σπουδών στο Τμήμα Νεότερων και Σύγχρονων Νεοελληνικών Σπουδών της Γαλλικής Σχολής της Αθήνας.
Σημαντικό κομμάτι της ζωής του το αφιέρωσε στο ΚΕΘΕΑ ως εθελοντής επί 33 χρόνια, εκ των οποίων τα 19 από την άμισθη θέση του προέδρου του Δ.Σ.
Κάνοντας πρώτος ευρύτερα γνωστό τον θάνατό του, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Κώστας Αρβανίτης είπε ότι ο Γ. Νοταράς υπήρξε ένας διανοούμενος, αγωνιστής και οραματιστής «που πίστεψε όσο κανείς άλλος στη θετική αλλαγή των ανθρώπων και βοήθησε όσο κανείς άλλος στο χτίσιμο του ΚΕΘΕΑ».
Αντί στεφάνων, η οικογένεια ζητεί την ενίσχυση του ΚΕΘΕΑ
Η πολιτική ένταξη
Μετά την πτώση της Χούντας ο Γ. Νοταράς συνέχισε να ασχολείται ενεργά με την πολιτική. Πρώτα εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ ως μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας και εκλέχθηκε στην Κεντρική του Επιτροπή. Λίγο καιρό αργότερα διαγράφηκε όμως από τον Ανδρέα Παπανδρέου και από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980 είχε αρχίσει να συμμετέχει ενεργά πλέον στις διεργασίες για τη συγκρότηση του Συνασπισμού της Αριστεράς μέσα από τις γραμμές της οργάνωσης Νέα Πορεία.
Εξελέγη τρεις φορές μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΝ και είχε την ευθύνη των εξωτερικών σχέσεων του κόμματος μέχρι το 1996. Η στράτευσή του στην Αριστερά συνεχίστηκε μετέπειτα μέσα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Παρέμεινε ενεργό μέλος της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Καλλιθέας μέχρι τον θάνατό του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. όπως και ο ΣΦΕΑ 1967-1974 εξέφρασαν τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια προς την οικογένεια και τους συγγενείς του, δημοσιεύοντας παράλληλα το ιστορικό της ζωής του.
Η κηδεία του Γ. Νοταρά θα πραγματοποιηθεί, αύριο Τετάρτη 6 Ιουλίου, στις 10.30 π.μ., από το Κοιμητήριο Καλλιθέας.
Αντί στεφάνων, η οικογένεια παρακαλεί να διατεθούν χρήματα στον Σύλλογο Οικογένειας ΚΕΘΕΑ Στροφή (Εθνική Τράπεζα IBAN GR9001101550000015529606723).