Ο σύλλογος στο πλευρό των κοινωνικά αδύναμων
«Θα συνεχίσουμε ό,τι έκανε ο Παύλος γιατί ο φασισμός ελλοχεύει παντού»
Στον βηματισμό του Παύλου, που είχε στραμμένο το βλέμμα του πάντα στους κοινωνικά αδύναμους, θα κινηθεί ο σύλλογος. Ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό, στη βία, την πατριαρχία, στον σεξισμό, στο bullying. Οι δράσεις θα συναποφασίζονται από τις συναντήσεις των ίδιων των μελών, που προς το παρόν συναντώνται σε αίθουσα που τους παραχωρεί -χωρίς φανφάρες και δημοσιότητα- ο δήμαρχος της πόλης ο Χρήστος Βρεττάκος, σιωπηρός αρωγός στον αντιφασιστικό αγώνα. Ο σύλλογος θα είναι εκεί που υπάρχει κοινωνική αδικία. Έτσι όπως ήταν παρών ο Παύλος. Που δεν φοβήθηκε ποτέ. Κοντά στα θύματα της όποιας μορφής βίας -κρατικής, αστυνομικής, έμφυλης-, στους άστεγους, τους πρόσφυγες, τους κοινωνικά αδύναμους, σε όσους αγωνίζονται για το αύριο.
«Δεν ήταν μόνο το περιεχόμενο, οι στίχοι και η μουσική του Παύλου που έδειχναν την κοινωνική του ευαισθησία, την απέχθειά του προς τον φασισμό, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, την αδικία. Ηταν ενεργό μέλος του Συνδικάτου Μετάλλου, όταν εργαζόταν στη Ζώνη, συμμετείχε σε συλλογικότητες της Αριστεράς, ζυμωνόμασταν συνεχώς και αυτές οι συζητήσεις σήμερα μου λείπουν. Μπορεί ο ίδιος να μην είχε να καπνίσει ένα τσιγάρο, όμως μάζευε τρόφιμα για τους άστεγους. Μαγείρευε ρύζι και κατέβαινε στο λιμάνι για να το μοιράσει στους άστεγους» θυμάται ο Θανάσης. Γι’ αυτό και οι συνέργειες με την «Κοινωνική Κουζίνα».
Τα μέλη του συλλόγου βρέθηκαν στα Χανιά στις εκδηλώσεις της Rosa Nera, στην Αμοργό στις αντιφασιστικές εκδηλώσεις και συναυλίες με τη Ματούλα Ζαμάνη, στις αντιρατσιστικές γιορτές, στη μάχη για την κατάσβεση των πυρκαγιών στην Εύβοια το περσινό καλοκαίρι, στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις εκδηλώσεις του Respiro στη Θεσσαλονίκη. Δύο είναι τα σταθερά ετήσια ραντεβού που δίνουν: το πρώτο, την ημέρα των γενεθλίων του Παύλου, αφιερωμένο στη hip-hop και τη ραπ. Έτσι όπως ο ίδιος είχε οργανώσει δύο τέτοια φεστιβάλ στο Gagarin και το Seven Sics - όσα πρόλαβε. Το δεύτερο, την ημέρα της δολοφονίας του, όπου θα ανταμώνουν πολλά μουσικά ρεύματα, μαζί με τις άλλες μορφές τέχνης: το θέατρο, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική. Ο Αντιφασιστικός Σεπτέμβρης ήρθε για να μείνει. Να στέλνει μηνύματα κόντρα στον εφησυχασμό και στην παραίτηση, γιατί ο φασισμός ελλοχεύει παντού: «Ό,τι έκανε ο Παύλος εμείς οι φίλοι του, η οικογένειά του, μέσα από τις στοχευμένες δράσεις του συλλόγου, θα το συνεχίσουμε. Θέλουμε όλοι μαζί να κάνουμε πράξη τα όνειρά του», η υπόσχεση του παιδικού του φίλου Θανάση. Και τα όνειρα του Παύλου που ακουμπούν πολλούς από εμάς, θέλουν δράση, ανιδιοτέλεια, εθελοντισμό, συλλογικότητα. Μόνο με το «μαζί» μπορεί ο πολυχώρος που οραματίστηκε, η ελληνική εκδοχή του «El Sistema», να γίνει πραγματικότητα. Ένα βήμα πιο κοντά στον δρόμο για μια πιο δίκαιη κοινωνία.